استفاده از تیرهای عمیق در بعضی سازه های خاص اجتناب ناپذیر بوده و به منظورکاهش هزینه ها در ساخت آنها از بتن سبک جهت تقلیل بارهای مرده و به تبع آن بار زلزله استفاده می گردد. به دلیل پیچیدگی رفتار این تیرها، آیین نامه های موجود در تعریف آنها وحدت نظر ندارند. از طرف دیگر برای بعضی سازه های قدیمی تر، عواملی مانند تغییرکاربری سازه منجر به افزایش تقاضا برای تقویت بعضی از المانهای این سازه ها مانند تیرهای عمیق می شود. در این تحقیق ظرفیت برشی نهایی تیرهای عمیق تقویت شده با ورقهای پلیمری از طریق مدلسازی و تحلیل غیرخطی بانرم افزار مورد بررسی قرار گرفت تا ضمن تدوین روند مدلسازی و تحلیل این نوع تیرها، زمینه برای استفاده از این روش و بهره گیری از نتایج آن بدون نیاز به ساخت مدلهای آزمایشگاهی فراهم گردد. مدلها بصورت تیر ساده بوده و توسط دو بار متمرکز و متقارن تحت بارگذاری گام به گام تا گسیختگی قرارگرفتند. یکی از این تیرها به عنوان تیر مرجع برای مقایسه با رفتار تیرهای عمیق تقویت شده درنظر گرفته شد و هفت تیر باقیمانده نیز پس از تقویت مدلسازی شدند و تغییر در مقاومت برشی و رفتار تیرها نسبت به نمونه مرجع و نیز مقاومت برشی نمونه های تقویت شده بدست آمده از تحلیل نرم افزار با مقاومت برشی بدست آمده از نتایج آزمایشگاهی و آیین نامه های بهسازی ایران و aci-440 مقایسه گردید. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیستم های مختلف frp باعث افزایش ظرفیت باربری تیرها همراه با کاهش شکل پذیری می شود.علاوه براین، مقایسه بین نتایج آزمایشگاهی و تحلیلی و آیین نامه ای نشان می دهد که آیین نامه بهسازی ایران محافظه کارانه و آیین نامه aci-440 غیر محافظه کارانه می باشد.

با توجه به این که در سازه های متوسط تا بلند مرتبه نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله قابل توجه هستند و معمولا دیوارهای برشی در این سازه ها ابعاد بزرگی پیدا می کنند، یک راه مناسب برای افزایش بازدهی و کارایی دیوارهای برشی کوپل کردن دیوارهاست. در این پژوهش کوپل کردن این دیوارها با استفاده تیر کوپله فولادی مورد بررسی قرار گرفته است. دیوارهای کوپله مرکب (hybrid coupled walls) متشکل از دو یا چند دیوار بتنی مسلح که توسط تیرهای کوپله فولادی( توزیع شده در ارتفاع ساختمان) به هم متصل شده اند، می باشند. این سیستم ، ترکیب موثری از سختی، مقاومت و شکل پذیری را برای عملکرد قوی در مناطق با سطح خطر متوسط تا زیاد ارائه می کند. در این پژوهش به ارزیابی لرزه ای سازه هایی با تعداد طبقات 12 و 15 و 18 ، دارای چند دیوار برشی کوپله با تیر فولادی کوپل به روش آنالیز پوش آور و تحلیل دینامیکی غیرخطی توسط نرم افزار مناسب پرداخته شده است. با توجه به دریفت طبقات، چرخش تیر ، تعداد مفاصل تشکیل شده، سطح عملکرد سازه، جذب انرژی لرزه ای دیوار برشی و تیر کوپله در سه ساختمان، با افزایش تعداد طبقات ساختمان، این سیستم به عملکرد بهتری می رسد.

امروزه شرایط توپوگرافی و به دنبال آن مباحث اقتصادی، موجب گسترش احداث پل های مورب در اقصی نقاط جهان شده است. این مسئله اهمیت آنالیز و طراحی این پل ها را در جامعه مهندسی، علی الخصوص در میان مهندسان سازه، دو چندان نموده است. باتوجه به نامنظم بودن پلهای مورب، امتداد اعمال نیروی زلزله به گونه ای انتخاب شده که حتی المقدور بیشترین اثر را ایجاد کند. بدین منظور در تحقیق حاضر ابتدا سه نمونه پل با زوایای تورب 30، 45 و 60 درجه، تحت اثر اعمال یک شتابنگاشت، با زوایای مختلف نسبت به محور طولی پل، آنالیز تاریخچه زمانی گردیده و پس از بررسی نتایج، زاویه حداکثر اثر، انتخاب و در تحلیل های بعدی لحاظ گردیده است. سپس رفتار لرزه ای پلهای مورب بتنی تک دهانه و سه دهانه با درز انبساط تحت تأثیر پارامترهای متغیر هندسی عرشه شامل طول، عرض و زاویه کجی مورد بررسی شده و افتادگی عرشه آنها مورد ارزیابی قرار گرفته اند. عرشه انتخاب شده، سیستم مرکب دال بتنی و تیر بتنی پیش ساخته می باشد. مدلها به صورت سه بعدی و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی هفت رکورد زلزله به روش اجزاء محدود قرار گرفته اند. نتایج بررسی ها نشان می دهد که در پلهای مستقیم و با زاویه تورب کم، علت افتادگی عرشه تجاوز جابجایی طولی از عرض نشیمن گاه می باشد. به تدریج با افزایش زاویه تورب، ترکیب جابجایی طولی و عرضی موجبات افتادگی عرشه را فراهم می نمایند. در حالیکه در پلهای با زاویه تورب60 درجه، علیرغم آنکه مقدار جابحایی طولی و عرضی کمتر از پلهای با زاویه تورب کوچکتر بوده ولی افتادگی عرشه طی زمان کمتری اتفاق افتاده است. که علت آن افزایش نرخ پیچش عرشه نسبت به جابجایی می باشد.