امروزه با توجه به رشد فزاینده ی فناوری اطلاعات و ارتباطات و به منظور بهره برداری صحیح و بهینه از مزایای آن، سازمان ها بایستی به توسعه ظرفیت های موجود خود بپردازند. برای سنجش این ظرفیت ها در هر سازمان، لازمست میزان آمادگی الکترونیکی آن سازمان جهت ورود به عرصه دولت الکترونیک، ارزیابی شود. در واقع سازمان ها می توانند با استفاده از مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی وضعیت موجود خود را از ابعاد مختلف و با یک روش منسجم اندازه-گیری کنند و با توجه به نتایج این ارزیابی برنامه ریزی کنند؛ لذا با توجه به اهمیت بحث میزان پذیرش فناوری و ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سازمان ها، این پژوهش به دنبال مدلی مفهومی برای سنجش میزان آمادگی الکترونیکی در سازمان ها (و به صورت موردی نمونه ای از سازمان های قم) و مقایسه عملکرد آن ها می باشد. در این پژوهش در ابتدا مهم ترین مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح ملی و سازمانی، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند، سپس اصلی ترین شاخص های مرتبط با سازمان ها استخراج شده است و پس از مصاحبه با اساتید و نظر خواهی از خبرگان، معیارها و زیر معیارهای اولیه مدل حاصل شد. از آنجا که برخی شاخص های بدست آمده در مرحله اول، با هم همپوشانی داشتند، برای دستیابی به مدل تلفیقی با نظر خبرگان عرصه دولت الکترونیک، همپوشانی ها حذف گردید و معیارهای نهایی جهت ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان های استان قم حاصل شد و پس از اعتبار سنجی مدل با استفاده از روش های آماری مربوطه، به منظور تعیین وزن دقیق تر هر یک از شاخص های مدل، از روش تصمیم گیری چندمعیاره فازی (فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی) استفاده شد. در نتیجه با تعیین وزن هر یک از معیارها و زیرمعیارها، مدل نهایی ارزیابی آمادگی الکترونیک به صورت بومی ارایه گشته و نسبت به سنجش میزان آمادگی الکترونیکی برخی سازمان های استان قم برای ورود به عرصه دولت الکترونیک اقدام شد.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر فراموشی سازمانی بر یادگیری و نوآوری سازمانی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود می باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود بوده که 300 نفر می باشند. تعداد پرسشنامه های سالم جمع آوری شده 170 عدد بوده است. این پرسشنامه ها در میان کارکنان زن و مرد دانشگاه علوم پزشکی شاهرود به طور تصادفی ساده پر شده اند. پرسشنامه های مورد بررسی در این تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته فراموشی سازمانی برگرفته از پایان نامه محمودوند (1390)، پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی براساس مدل نیف (2001) و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری سازمانی برگرفته از تحقیق آقاداوود و همکاران (1389) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از نرم افزارهای spss19 و smartpls استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برآورد شد و میزان آن برای پرسشنامه های فراموشی سازمانی، یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی به ترتیب 0.717، 0.821 و 0.845 به دست آمد. تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد فراموشی سازمانی هم به صورت کلی و هم به صورت تک تک بر یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتایج آزمون t دو نمونه ای و t چندنمونه ای نیز نشان داد که نظرات پاسخ دهندگان از لحاظ متغیر جمعیت شناختی سن یکسان می باشد و از لحاظ متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و سنوات خدمت یکسان نمی باشد.

چکیده ندارد.