طرح ریزی خودکار در مورد اَعمال در جهت دستیابی به مقصودی مطلوب است که هدف آن مدل کردن مسایل جهان واقعی و حل آنها توسط سیستم های خودکار می باشد. در واقع طرح ریزی، فراهم نمودن دنباله ای از اَعمال است که با اجرای روی یک حالت اولیه داده شده آن را به حالت مقصد (هدف نهایی) می رساند. ساده ترین صورت از طرح ریزی خودکار، طرح ریزی کلاسیک است که شامل دانش کامل از محیط واَعمال معین می باشد، اما اغلب مسایلی که در حوزه جهان واقعی علاقمند به حل آنها هستیم در حیطه طرح ریزی کلاسیک قرار نمی گیرند؛ زیرا عامل تمامی دانش لازم برای حل مساله را در اختیار ندارد و این باعث بروز عدم قطعیت در حالت های فضای جستجو می گردد. بسیاری از طرح ریزها برای یافتن یک جواب برای مسایل غیر کلاسیک، در واقع این مسایل را به عنوان مساله ی یافتن مسیر در یک گراف جهتدار در نظر می گیرند که گره های آن نمایش دهنده ی حالت ها و یال های آن نشان دهنده ی انتقال های بین حالت ها به واسطه اجرای اَعمال می باشد. این روش بر پایه ی به کار گیری توابع ابتکاری در هدایت جستجو استوار است. اما در فرموله کردن مساله غیر کلاسیک به عنوان مساله ی یافتن مسیر در گراف جهتدار با دو چالش عمده روبرو هستیم که عبارتند از: نمایش حالت های باور و بروز رسانی آنها و استفاده از توابع ابتکاری در هدایت جستجو. در این پایان نامه روشی متفاوت برای حل مسایل غیر کلاسیک معین بررسی می گردد. در این روش مساله طرح ریزی غیر کلاسیک به یک مساله طرح ریزی کلاسیک تبدیل شده سپس از طریق طرح ریزهای کلاسیک از پیش آماده حل می شوند. مزیت این تبدیل در این است که توابع ابتکاری در طرح ریزی کلاسیک، که بر پایه دانش کامل عمل می کنند نسبت به توابع ابتکاری غیر کلاسیک و بر پایه دانش ناکامل عملکرد بهتری دارند. این رویکرد تبدیل- محور روی برخی از مسایل برگزیده از مسابقات طرح ریزی بین المللی اجرا شده و نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از سایر طرح ریزهایی که بر اساس روش های پیشین عمل می کنند، مقایسه شده است و این قیاس نشان از عملکرد قابل قبول روش تبدیل- محور دارد.

دستفروشی پدیده¬ای است که بسیاری از مسائل و مشکلات جوامع در حال توسعه را تشکیل می¬دهد در کشور ایران این پدیده به دلایل مختلف از جمله مشکلات اقتصادی همواره وجود داشته است و علی رغم مزایای اقتصادی و کسب درآمد برای افراد دستفروش، آسیب¬هایی را گریبان¬گیر دستفروشان و جامعه ساخته است از جمله¬ی این آسیب¬ها برای زنان دستفروش می توان به انواع عوارض اجتماعی، فرهنگی و شخصیتی اشاره¬ کرد. بنابراین این پدیده نه تنها مشکلاتی را برای دستفروشان ایجاد می¬کند، بلکه موجب مسائلی برای جامعه نیز می¬شود. از این¬رو، هدف این پژوهش، بررسی علل و پیامدهای دستفروشی زنان شهر تهران می¬باشد.در این پژوهش، از نظریه¬های جنسیت در بازار کار از جمله (نظریه نئوکلاسیک¬ها و تئوری بازار کار دوگانه) و تئوری آنومی مرتن و الگوی تطابق و همنوایی او استفاده شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می¬باشد که با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه، 200 نفر از زنان دستفروش منطقه¬ی 12 شهر تهران را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. یافته¬های این پژوهش حاکی از آن می¬باشد که، اکثر زنان مورد مطالعه در سنین جوانی قرار دارند این مسئله نشان¬دهنده¬ی بیکاری فراگیر در بین قشر جوان می¬باشد.علاوه بر این زنان متاهل در بین افراد مورد مطالعه درصد بالایی را به خود اختصاص داده بودند چرا که بار فشار اقتصادی خانواده¬ها در مقایسه با گذشته تا حد زیادی به عهده¬ی زنان نیز نهاده شده است.درصد بالایی از افراد مورد مطالعه از نظر سطح سواد و تحصیلات در مرتبه ی خوبی قرار دارند و دارای تحصیلات دانشگاهی می¬باشند.این آمارها نشان می¬دهد زنان فعال در این بخش با توجه به تحصیلات دانشگاهی برای تامین معاش زندگی به ناچار به دستفروشی روآوردند. در این پژوهش تمامی فرضیات اصلی تایید شدند و یافته¬ها نشانگر آن است که بین گرایش به دستفروشی و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، شخصیتی و فرهنگی برای زنان موردمطالعه رابطه¬ی معنادار وجود دارد.زنان دستفروش مورد مطالعه به میزان زیادی از پیامدهای اقتصادی دستفروشی بهره مند می¬¬شدند و مهم¬ترین عامل گرایش آن¬ها به دستفروشی عامل درآمد گزارش شد. علاوه بر این زنان مورد مطالعه به میزان زیادی پیامدهای منفی فرهنگی، اجتماعی و شخصیتی ناشی از دستفروشی را نیز تجربه کردند و ارتباط معناداری بین گرایش به دستفروشی و انواع پیامدهای ذکر شده به دست آمد.