مقدمه: عموماً از پرستاران انتظار می رود که مراقبت اخلاقی انجام دهند. اما هنوز در خصوص مراقبت اخلاقی سوالات مهمی بدون پاسخ مانده است. به نظر می رسد دانش اخلاقی پرستاران نتوانسته است نیاز آنها را در پاسخ به این سوالات برطرف کند. با اینکه اخیراً به موضوع اخلاق در مراقبت های پرستاری توجه زیادی شده، اما هنوز در زمینه آموزش اخلاق که موجب تقویت صلاحیت پرستاران بشود، اطلاعات زیادی در دسترس نبوده و مدل آموزش بومی در این زمینه تدوین نشده است لذا این مطالعه با هدف طراحی مدل ارتقاء صلاحیت اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری در مراقبت انجام شده است. روش : این مطالعه به روش کیفی از نوع گراندد تئوری( گلیزر) انجام، بخش اول منجر به ارائه نظریه حفظ و ارتقاء حساسیت اخلاقی و بخش دوم با استفاده از روش سه مرحله ای واکر و اوانت مدل ارتقاء صلاحیت اخلاق حرفه ای دانشجوِیان پرستاری در مراقبت طراحی گردید.مشارکت کنندگان شامل 25 دانشجوی پرستاری و 15 مدرس پرستاری از دانشکده های پرستاری وابسته به دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران بودند . اطلاعات از طریق مصاحبه عمیق، مشاهده و یادداشت در عرصه جمع آوری گردید. یافته ها: یافته های این مطالعه در سه بخش ارائه گردید. در بخش اول پنج مفهوم 1) توانایی توسعه ویژگیهای فردی و اعتقادی2) توانایی برقراری ارتباط مناسب انسانی 3) توانایی استفاده از دانش نظری و مهارت فنی 4) قدرت استدلال و تصمیم گیری 5) خلاقیت به عنوان معنی صلاحیت اخلاق حرفه ای معرفی شدند که خلاقیت نقش محوری و اصلی را در تبیین معنی داشت. در بخش دوم، تئوری شامل سه مرحله 1) احساس اخلاقی بودن 2) کسب تجربه اخلاقی و 3) احساس خوشایند اخلاقی بودن و بالندگی درکسب صلاحیت اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری بود وحفظ و ارتقاء حساسیت اخلاقی به عنوان مفهوم مرکزی مشخص گردید. در بخش سوم بر اساس مفاهیم به دست آمده از نظریه تحقیق،مدل ارتقاء صلاحیت اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری در مراقبت طراحی گردید. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که عوامل زمینه ای و محیطی هر دو در فرآیند کسب صلاحیت اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری موثرند. همچنین به دلیل برآمدن تئوری از زمینه مورد مطالعه ، مدل کاربردی حاصله می تواند در برنامه ریزی برای توسعه اخلاق حرفه ای دانشجویان در آموزش نظری و بالینی مفید بوده و به کار گرفته شود و زمینه ای را برای مطالعات بیشتر در این زمینه فراهم کند.

چکیده ندارد.