جنگلهای بلوط زاگرس از نعمت های ارزشمند خداوند است که از جنبه های متعدد اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی برای منطقه و کشور از اهمیت بالایی برخوردارند. متأسفانه عوامل متعددی موجب شده است که آینده این جنگلها با مخاطرات و شرایط ناگواری مواجه گردد، بطوریکه فشارهای سخت ناشی از بهره برداری بی رویه انسان برای تأمین لوازم حیات خود، توسعه زمینهای زراعی وتألیف دامهای در اختیار از یک سو و قهر طبیعت در اثر تغییرات اقلیم، بروز خشکسالی ها و دیگر پدیده های نوظهوری همچون ریزگردها از سوی دیگر، موجبات ضعف و نابودی روزافزون آنها را فراهم نموده است. خشکیدگی نگران کننده درختان بلوط در سالهای اخیر که بدنبال چند سال خشکسالی و تغییرات شرایط آب وهوائی بویژه در استان ایلام بوجود آمده است، موجب دغدغه جدی برای مردم و مسئولین منطقه و کشور شده است. گرچه نظرات اولیه کارشناسی حاکی از اثر خشکی و خشکسالی بر مرگ و میر این درختان در سطوح نسبتاً وسیع است، لیکن برای تعیین دقیق عوامل اثرگذار این پدیده و با توجه به اینکه زوال اکوسیستم های جنگلی و مرتعی از نشانه های شروع پدیده بیابان زایی در مناطق خشک و نیمه خشک جنگلهای زاگرس می باشد، انجام بررسی های جامع و علمی یک ضرورت اساسی خواهد بود.