مطابق با نظر دویویرد فهم پدیده ها در زندگی روزمره برخلاف مدلهای نظری خصلتی چند جنبه ای دارد به نحوی که هیچ یک از جنبه ها را نمی توان به دیگری فروکاست. سیستم برنامه ریزی منابع سازمان حاوی فرایندها و تجارب موفقی است که در هنگام پیاده سازی به صورت دانش آشکار به سازمان بکارگیرنده منتقل می شود. این دانش در صورتی که به دانش ضمنی کاربران تبدیل شود زمینه ساز موفقیت سیستم خواهد بود. کاربران در جریان انجام وظایف روزمره خود باید با سیستم کار کنند و به تدریج به فهمی از سیستم دست پیدا می کنند. در این تحقیق با استفاده از چارچوب چند جنبه ای دویویرد نسبت به مدل سازی فهم کاربران از سیستم که در واقع بیانگر دانش ضمنی آنها می باشد اقدام شده است. این تحقیق در دو مرحله کیفی و کمی انجام شده است به نحوی که در مرحله اول جنبه ها و هنجارهای مرتبط با آنها در چارچوب چند جنبه ای در قالب مطالعه یک سازمان بکارگیرنده سیستم مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. داده های تحقیق کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساخت یافته با کاربران نهایی سیستم جمع آوری شده و با روش تحلیل متن تفسیری مورد تحلیل قرار گرفته اند. در این مرحله جنبه های مهم یا توصیف گر شناسایی شده برای سازمان مورد مطالعه عبارتند از جنبه های تحلیلی، اقتصادی، تکوینی و ایمانی. همچنین در این مرحله هنجارهای کلان مرتبط با زندگی روزمره کاربران با سیستم که عبارتند از رهایی، تحقق اهداف و رضایت کاربر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. در ادامه و در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه طراحی شده بر اساس چارچوب چند جنبه ای نسبت به جمع آوری داده های کمی از طریق نمونه گیری اقدام شده است. داده های جمع آوری شده در قالب دو مدل اندازه گیری و ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند و میزان تاثیرگذاری هر یک از هنجارهای کلان بر موفقیت سیستم و همچنین میزان تاثیرگذاری هر یک از جنبه ها در هنجارهای کلان با کمک تکنیک تحلیل مسیر محاسبه شد. از نتایج تحلیل داده های کمی به عنوان معیاری برای ارزیابی نتایج تحلیل داده های کیفی استفاده شد و معلوم گردید که جنبه هایی مانند اجتماعی، حقوقی، حسی/روانی ، زبان شناختی، زیبایی شناختی، اخلاقی در سازمان مورد مطالعه مغفول مانده و در نظر کاربران اهمیت لازم را نیافته اند. در این تحقیق با بکارگیری فلسفه زندگی روزمره هرمان دویویرد و همچنین با تکیه بر فهم کاربران از سیستم نسبت به ارزیابی موفقیت سیستم برنامه ریزی منابع سازمان اقدام شده است که در نوع بی سابقه است. همچنین بکارگیری طرح تحقیق ترکیبی کیفی –کمی در ارزیابی موفقیت سیستم نیز امری نوآورانه در این حوزه محسوب می شود.