حسگرهای نوری یونی برای تعیین و اندازه گیری یون های مختلف در محلول های آبی و آلی استفاده می شوند. در این پروژه دو حسگر نوری یونی جدید برای تعیین یون های سرب و روی بر مبنای تثبیت کووالانسی دی تیزون برروی یک فیلم شفاف استات سلولز گزارش شده است. ابتدا لایه های ژلاتینی روی فیلم حذف شد و سپس دی تیزون برروی آن تثبیت شد. ماکزیمم جذب دی تیزون در طول موج 611 نانومتر بود که در حضور غلظت های مختلفی از یون های سرب و روی تغییرات واضحی را نشان داد. ماکزیمم جذب کمپلکس روی ـ دی تیزون در طول موج 517 نانومتر به دست آمد که شدت آن در حضور غلظت های مختلف یون روی تغییرات واضحی را نشان داد. بنابراین، این ویژگی ها به عنوان یک معیار تجزیه ای استفاده شدند. اما ماکزیمم جذب کمپلکس سرب ـ دی تیزون در طول موج 512 نانومتر قرار داشت و تغییرات آن متناسب با تغییر غلظت یون سرب نبود. بنابراین به عنوان یک معیار تجزیه ای مناسب نبود. تأثیر پارامترهای مختلف مانند ph مرحله تشکیل کمپلکس، زمان تثبیت شناساگر دی تیزون و زمان تشکیل کمپلکس بررسی شد. تحت شرایط بهینه این سنسورها در محدوده ی5-10×52/1 - 6-10×60/5 مولار برای یون 2+pb در طول موج 611 نانومتر، در محدوده ی 5-10×86/3 - 6-10×39/6 مولار برای یون 2+zn در طول موج 611 نانومتر و در محدوده ی 5-10×43/2 - 6-10×43/2 مولار برای یون 2+zn در طول موج 517 نانومتر دارای پاسخ خطی بودند. تأثیر یون های مزاحم در تعیین یون های سرب و روی بررسی شد و مهم ترین مزاحم ها حذف شدند. تأثیر کاتیون های مزاحم در طول موج ماکزیمم جذب شناساگر دی تیزون بیشتر از اثر آن ها در طول موج ماکزیمم کمپلکس روی ـ دی تیزون بود. در نهایت حسگرها برای اندازه گیری یون های سرب و روی در نمونه های آب استفاده شد.