مطالعه حاضر در سه بخش، با هدف بررسی تغییرات و تحولات پوشش اراضی، شناسایی و طبقه‎بندی خاک‎ها و ارزیابی کیفی تناسب اراضی منطقه اردستان برای دو محصول مهم منطقه (یونجه و جو) با استفاده از روش‎های‎ فائو (محدودیت ساده و پارامتریک) و تکنیک‎های تصمیم‎گیری چندمعیاری (ahp و fuzzzy ahp) و همچنین مقایسه کارایی روش‎های مبتنی بر منطق بولین و فازی صورت گرفت. به منظور بررسی روند تخریب اراضی منطقه در طی سه دهه گذشته، از چهار سری اطلاعات ماهواره ای landsat mss، landsat tm، landsat etm+ و ماهواره هندی (irs) به ترتیب مربوط به سال‎های 1355، 1369، 1380 و 1387 استفاده شد. پس از انجام تصحیحات و با معرفی نمونه‎های تعلیمی به نرم‎افزار ایلویس، طبقه‎بندی نظارت شده با روش حداکثر احتمال روی تصاویر انجام گردید. نتایج حاصل نشان داد که در طی 32 سال گذشته، منطقه با دو مسأله شوری و فرسایش بادی مواجه بوده است. به طوریکه وسعت اراضی شور در فاصله سال‎های 1355 تا 1380 روند افزایشی داشته و پس از آن به دلیل حرکت تپه‎های شنی به سمت شمال و شمال ‎شرق منطقه و پوشیده شدن بخشی از این اراضی توسط شن‎های روان، وسعت آنها در سال 1387 کاهش یافته است. در طی این مدت، وسعت دق های رسی با روند منظمی کاهش و در مقابل وسعت دق های رسی با پوشش گیاهی با همان روند افزایش یافته است. وسعت پهنه های شنی در فاصله سال های 1355 تا 1369، افزایش 14/16 درصدی داشته و پس از آن از سال 1369 تا 1387 به طور منظمی کاهش یافته است