هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سلامت سازمانی و توانمند سازی کارکنان شهرداری منطقه‎ 17تهران می باشد. در این تحقیق جامعه آماری کلیه مدیران و کارکنان شهرداری منطقه 17‎ تهران می باشد. برای سنجش توانمندسازی و ابعاد آن از پرسشنامه استاندارد اسپریتزر و برای سنجش سلامت سازمانی از پرسشنامه استاندارد هوی استفاده شده است. پرسشنامه توانمندسازی دارای پنج بعد شایستگی،خود مختاری، موثر بودن، معنی دار بودن و اعتماد می باشد و پرسشنامه سلامت سازمانی نیز دارای هفت بعد یگانگی نهادی، نفوذ مدیر،ملاحظه گری، ساخت دهی، پشتیبانی منابع، روحیه و تاکید علمی می باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه توانمندسازی و پرسشنامه سلامت سازمانی بیش از0.7 به دست آمده است. بر طبق جدول کرجسی مورگان، نمونه ها به صورت تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب شدند. روش این پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. نتایج نشان داد که بین سلامت سازمانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنی داری می باشد (p‎ کوچکتر از0.05 ) . با انجام آزمون همبستگی اسپیرمن مشخص شد که بین تمام ابعاد توانمندسازی و سلامت سازمانی نیز رابطه معناداری وجود دارد. با استفاده از آزمون فریدمن نیز میزان تاثیر ابعاد توانمندسازی در سلامت سازمانی رتبه بندی شد که بیشترین تاثیر مربوط به احساس معنی دار بودن و کمترین تاثیر مربوط به اعتماد می باشد. در پایان این تحقیق پیشنهاداتی در جهت بهبود براساس این روابط ارائه شده است