در این پایان نامه تلاش شده است تا پس از ارائه تمامی تشبیهات و استعارات موجود ابتدا آمار این دو نوع فن بیان و کمیت آنها ارائه شودو سپس بر آن بوده ایم تا با نتیجه گیریهای کمی و کیفی نشان دهیم که مولانا جلال الدین رومی که همگان او را شاعری عارف و فیلسوف می دانند ،شاعری فرم گرا با تواناییهای شاعرانگی وسیع معرفی نماییم.در این پایان نامه براساس نظم منطقی کتابهای علم بیان ،تشبیهات و استعارات با جدول وتوضیحات لازم به طور جداگانه ارائه شده و در آخر هر فصل مشخص نتیجه گیریهای آماری ارائه شده است.