بی تردید مفهوم سکونت و به تبع آن مسکن از خطیرترین و اساسی ترین نیازهای آدمی برشمرده شده است و این نیاز هماره در اشکال و انواع گوناگونی در طول تاریخ بشر جلوه آرایی و خودنمایی کرده است. اما با اندک درنگی پیرامون این نیاز خطیر، به نیکی در می یابیم، پاسخ های فراخوری به این مهم داده نشده است و تحت الشعاع عوامل متعددی واقع شده و نهایتا از رسالت این فضا در وضعیت کنونی به شدت کاسته شده است. به همین منظور برای نیل به پاسخی درخور به این موضوع، پژوهشی با عنوان" طراحی الگوی نوین مسکن با تکیه بر تناسبات معمارانه در معماری سنتی شهر قزوین" پیش رو قرار گرفت تا پاسخی به سوالاتی از قبیل"تناسبات معمارانه در مسکن سنتی قزوین چگونه بوده اند؟"، " الگوی نوین مسکن با تکیه بر تناسبات معمارانه در معماری باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟"، "تناسبات فضایی باز و بسته، خصوصی و عمومی و هندسی جزء فضا چگونه اند؟"، و "چگونه می توان از تناسبات شناسایی شده در معماری سنتی قزوین برای طراحی معماری معاصر استفاده کرد؛ باشد. بدین منظور شهر قزوین با عنایت به سابقه ی تاریخی و معماری قابل توجه منزل گاه های قدیمی آن- به عنوان بستر این پژوهش در نظر گرفته شده است. پژوهش به روش تفسیری-تاریخی و تحلیل های با استدلال منطقی گردآورده شده است در این راستا عیار و معیارهایی چون تناسبات و الگوهای فضایی در خانه های سنتی قزوین به خوبی تصویر شده ودر پایان رهیافت های حاصل برای ارائه الگویی نوین با تکیه بر معماری سنتی شهر قزوین و ترسیم گردیده است. بر همگان واضح است، در معماری ایرانی تناسبات نقش مهمی را ایفا کرده است و معماران با بهره گیری از این مهم به نیکوترین شکل، هارمونی وهماهنگی بی نظیری در بین اجزا و کل بنا ایجاد کرده اند. در مقوله تناسبات موضوعات تناسبات عددی و تناسبات هندسی مدنظر بوده و در مبحث الگوهای فضایی؛ علاوه تشریح وبسط عوامل تاثیرگذار بر این مقوله به موضوعاتی چون فضای پوشیده، باز و بسته، مبحث حریم های خصوصی ،عمومی ،نیمه خصوصی و عمومی... پرداخته شده است،همچنین تاثیراتی که فرهنگ بر معماری سنتی داشته و نیز تغییراتی را که در فرهنگ مردم معاصر نسبت به مردم سنتی صورت پذیرفته مورد بررسی قرار داده شده که با برآیند آن ها به سوالات پژوهش پاسخ داده شده و الگویی برای مسکن نوین ارائه شده است.