در تحقیق حاضر، ابتدا اثر عوامل مادری موثر بر وزن یک روزگی جوجه های دو خط پدری (3 و 4) و دو خط مادری (7 و 8) یک لاین گوشتی تجاری، به همراه تأثیر برازش اثر متقابل نسل- نوبت جوجه کشی- پدر بر برآورد پارامترهای ژنتیکی حاصل از مدل های با آثار مادری، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با روش حداکثر درستنمایی محدود شده (reml) و مدل های حیوان مختلف با استفاده از نرم افزارasreml تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه ده مدل حیوان مختلف برازش و معنی داری آثار مدل ها با آزمون نسبت درستنمایی بررسی شد. کلیه مدل ها شامل اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم بودند و تفاوت آنها با یکدیگر در برازش آثار ژنتیکی افزایشی مادری، محیطی مادری، کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری، اثر متقابل نسل- نوبت جوجه کشی- پدر و ترکیب های مختلف این آثار بود. علی رغم تفاوت در برآورد پارامترهای ژنتیکی حاصل از مدل های مختلف، الگوی تغییرات در همه لاین ها مشابه بود. در این لاین ها، برازش اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم بدون منظور کردن سایر آثار تصادفی موجب شد وراثت پذیری مستقیم بیش از حد برآورد شود (دامنه ای از 699/0 تا 770/0). کاهش در این برآوردها در نتیجه برازش آثار مادری به خصوص اثر ژنتیکی افزایشی مادری، با و بدون منظور کردن اثر متقابل نسل- نوبت جوجه کشی- پدر، نشان داد که بخش قابل ملاحظه ای از واریانس فنوتیپی مشاهده شده بر وزن جوجه یک روزه ناشی از اثر ژنتیکی افزایشی مادری (دامنه ای از 4/36 درصد تا 8/65 درصد) است. همچنین افزایش همبستگی اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری (41/0- به 19/0- در لاین 3، 10/0- به 12/0 در لاین 4، 13/0- به 06/0- در لاین 7 و 26/0- به 17/0- در لاین 8) با برازش اثر متقابل نسل- نوبت جوجه کشی- پدر نشان داد که برآورد منفی این همبستگی می تواند احتمالاً ناشی از نقص برازش عوامل در مدل تجزیه و تحلیل داده ها باشد. در مرحله بعدی پرنده ها براساس ارزش اصلاحی مادری حاصل از مدل مناسب، به دو گروه ژنتیکی (گروه 1 با ارزش اصلاحی مادری زیاد و گروه 2 با ارزش اصلاحی مادری کم) تقسیم شدند. به منظور تهیه تیتر آنتی بادی از پرندگان خون گیری شد. در سن 35 هفتگی نیز تعدادی از تخم های این پرندگان جمع آوری و با قرار دادن در ماشین جوجه کشی اقدام به تولید جوجه یک روزه گردید. برخی از جوجه های یک روزه به منظور بررسی خصوصیات کمی و کیفی آنها وزن کشی و کشتار شدند و مابقی بر طبق مدیریت جوجه گوشتی پرورش یافتند. در سن 5 هفتگی، وزن بدن و خصوصیات کمی و کیفی لاشه جوجه ها اندازه گیری شد. همچنین تابعیت صفات مورد مطالعه از ارزش های اصلاحی مادری بررسی گردید. از نظر تیتر آنتی بادی تفاوت معنی داری بین گروه های ژنتیکی مشاهده نشد اما علی رغم نوسانات در تیتر مادران، جوجه های حاصل از گروه ژنتیکی 1 در مجموع تیتر بالاتری در مقایسه با جوجه های گروه ژنتیکی 2 داشتند. همچنین در همه لاین ها، جوجه های گروه ژنتیکی 1 وزن یکروزگی بیشتری نسبت به جوجه های گروه ژنتیکی 2 داشتند. اما با افزایش سن تفاوت وزن گروه ها کمتر شد. جوجه های حاصل از پرندگان با ارزش اصلاحی مادری زیاد از کیسه زرده سنگین تری نیز برخوردار بودند. بررسی های این مطالعه نشان داد که پرندگان دارای ارزش اصلاحی مادری بالاتر، اگر چه از وزن لاشه بیشتری نیز برخوردارند، اما تفاوت آن ها معنی دار نبود (p>0.05). ضریب تابعیت وزن یک روزگی از ارزش های اصلاحی مادری در همه لاین ها مثبت و معنی دار (بین 5/0 تا 32/1) بود. این ضریب برای صفات وزن سه و شش هفتگی در لاین های پدری مثبت اما در لاین های مادری منفی برآورد شد (p>0.05). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزایش ارزش اصلاحی مادری در همه لاین ها موجب افزایش وزن یکروزگی، اما در لاین های پدری موجب افزایش و در لاین های مادری باعث کاهش اوزان سه و شش هفتگی خواهد شد. همچنین ضریب تابعیت وزن کیسه زرده باقیمانده از ارزش اصلاحی مادری در همه لاین ها مثبت برآورد شد (بین 21/0 تا 31/0). اما این تابعیت برای صفات وزن لاشه، وزن ماهیچه سینه و وزن نوار پشتی در لاین های پدری دارای ضریب مثبت و در لاین های مادری دارای ضریب منفی بود. برای سایر صفات لاشه ضریب تابعیت در لاین های مختلف دارای نوسانات زیادی بود.