خلاصه ی فارسی: میکروسفرها شکل جدیدی از سیستم های دارو رسانی می باشند. دارورسانی با این شکل دارویی، باعث کاهش مشکلات دارویی از قبیل حلالیت پایین، potency بالا و پایداری ضعیف که خیلی از داروها دارند، می شود. هدف از انجام این تحقیق تهیه میکروسفر آهسته رهش داروی رانولازین (ranolazine) می باشد. رانولازین، یک داروی ضد آنژین جدید تعدیل کننده متابولیکی است که با افزایش تولید انرژی در قلب و کاهش مصرف اکسیژن بافت ماهیچه ای قلب، دردرمان آنژین مزمن مفید است. شکل آهسته رهش میکروسفر به منظور ایجاد سطوح ثابت و معینی از دارو در پلاسما، کاهش اثرات سمی ناشی از دارو، کمک به انحلال بهتر دارو، خروج راحتتر دارو از معده و بنابراین تسریع در اثر درمانی دارو می باشد. دراین پایان نامه به طراحی فرمولاسیون ها و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی میکروسفرها پرداخته شد. بدین منظور از روش تبخیر حلال جهت تهیه میکروسفر های آهسته رهش استفاده شد. متغیر در فرمولاسیون ها، نوع و میزان پلیمرهای تشکیل دهنده ماتریکس و بررسی تأثیر نسبت پلیمر به دارو در تشکیل میکروسفر و روند آزمون انحلال میکروسفرها بوده است. در این مطالعه از پلیمرهای اتیل سلولز، اودراژیتs به صورت مخلوط با نسبت های مختلف استفاده شد. سپس به ارزیابی آزمون های مختلفی نظیر خصوصیات ظاهری ذرات میکروسفری، اندازه ذره ای، رهش دارو، میزان انباشت دارویی و بازده میکروانکپسولاسیون و بررسی کینتیک رهش فرمولاسیون ها پرداخته شد.در آزمایشات انجام شده مشاهده شد اندازه ی ذره ای فرمولاسیون ها، در محدوده 1/1 – 3/1 میلی متر قرار داشتند. همانطور که در عکسهای گرفته شده (4-1،4-2و4-3) مشاهده می شود اغلب میکروسفرهای تهیه شده در زیر میکروسکوپ نوری به شکل کروی بودند، همچنین آزمون میزان انباشت دارو40-100در صد بوده است، آزمون انحلال فرمولاسیون ها در محدوده ی زمانی 12 ساعت صورت گرفت که در2 ساعت اول ازمحیط اسیدی2/1 ph= وسپس از محیط بافر فسفات با4/7 ph= استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که با افزایش نسبت پلیمر به دارو و همچنین افزایش غلظت اتیل سلولز، آزادسازی داروی رانولازین را کاهش یافت و در دو فرمول با تعویض پلیمر اودراژیت s به l روند آزادسازی در ساعات اولیه محیط بافر فسفات افزایش یافت. جهت بهبود روند آزادسازی و نزدیک شدن به نتایج حاصل از حلالیت قرص تجاری، آهسته رهش این دارو نیز انجام شد. در نهایت فرمولاسیون برتر با توجه به نتایج حاصل ازمقایسه ی تحلیل آماری با نمونه تجاری، فرمولاسیون های با مقدار 2 برابر پلیمر نسبت به دارو و نسبت مساوی دو پلیمر اودراژیت s یا l با اتیل سلولز برگزیده شدند وهمچنین کینتیک رهش دارو از فرمولاسیون های میکروسفرها با درجه ی صفر شناسایی شد. واژگان کلیدی : رانولازین، میکروسفر، controlled-release، اتیل سلولز، اودراژیت s، اودراژیت l

نتایج اولیه نشان داده که الکترودهای gc می¬¬تواند با نانوذرات نقره توسط اتصال مستقیم محلول نانوذرات نقره به سطوح الکترود اصلاح شود. اما چنین الکترودهایی شاید به دلیل تثبیت ضعیف نانوذرات بر روی سطح الکترود، پایداری قابل ملاحظه¬ای ندارند. مطالعات بیشتر نشان داد که طول عمر الکترودها با استفاده از هیبرید نانوذرات نقره و ذرات سیلسیوم کاربید (sic) و غشاء نافیون (nf) بهبود می¬یابد. تعلیق آبی agnps و sic با استفاده از مخلوط محلول نانوذرات نقره و ذرات جامد sic تهیه شد. واکنش احیای اکسیژن بر روی الکترودهای کربن شیشه¬ای اصلاح شده با سیلسیوم کاربید پوشش داده شده با نانوذرات نقره و غشاء نافیون (nf/ sic coated agnps/ gc) در محلول بافر و با استفاده از روش¬های الکترود صفحه چرخان (rde) و ولتامتری چرخه¬ای بررسی شده است. نتایج نشان داد که الکترودهای nf/ sic coated agnps/ gc کاتالیست¬های فعالی برای احیای اکسیژن در محلول آبی است. فرآیند انتقال الکترون در واکنش احیای اکسیژن در 7=ph با تکنیک rde مطالعه شد. روش آمپرومتری برای اندازه¬گیری گلوکز با استفاده از الکترود کربن شیشه¬ای اصلاح شده با ذرات sic پوشش داده شده با agnps و غشاء nf گزارش شده است. نانوذرات محدود به سطح الکترود رفتار کاتالیتیکی موثری در مطالعات اکسیداسیون گلوکز بدون آنزیم نشان می¬دهد. اکسید agoای که در پتانسیل بالای mv 76 در روبش رفت آزمایش ولتامتری چرخه¬ای در محلول naoh m 1/0 تشکیل شده، اکسیداسیون گلوکز را در روبش برگشت آن کاتالیز کرد. چنین حسگر گلوکزی اجازه می¬دهد که گلوکز را در محدوده خطی mm 15-1، و حد تشخیص mm 1/0 (با نسبت سیگنال به نویز 3) اندازه¬گیری کند.