در این پژوهش به بررسی اثر افزودن نانو ذرات اکسید قلع (sno2) به پلی(3،4 اتیلن دی اکسی تیوفن) پلی(استیرن سولفونیت) (pedot:pss) جهت تولید نانوکامپوزیت لایه نازک pedot:pss/sno2 به عنوان حسگر گاز مونواکسید کربن (co) پرداخته شده است. تولید لایه نازک این کامپوزیت به وسیله دستگاه پوشش دهنده چرخشی انجام شده است. نانوکامپوزیت به دست آمده با استفاده از تکنیک های آزمایشگاهی ftir، afm و xps مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور تعیین دمای کارکرد مناسب، میزان حساسیت حسگر در دماهای متفاوت بررسی شد. در پایان آزمایش ها سعی شده است تا مقدار بهینه ی درصد جرمی نانوذرات sno2 در نانوکامپوزیت ساخته شده جهت مناسب سازی حساسیت و به گزینی حسگر گاز co به دست آید. در میان نانوکامپوزیت های ساخته شده با درصدهای جرمی متفاوت نانوذرات sno2، بهترین پاسخگویی نسبت به گاز co را نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.4wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 تجاری با اندازه ی متوسط nm45) و نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.6wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 فراوری شده در آزمایشگاه با اندازه ی متوسط nm2) و نانوکامپوزیت pedot:pss/(0.6wt%)sno2 (تهیه شده از نانوذرات sno2 فراوری شده در آزمایشگاه با اندازه ی متوسط nm40) داشت. همچنین در این آزمایش ها به بررسی اثر رطوبت بر میزان پاسخگویی حسگر نسبت به گاز co پرداخته شده است. از خصوصیات این حسگر می توان به پاسخگویی در دمای محیط، زمان پاسخگویی کوتاه و همچنین ساخت آسان اشاره کرد.