پژوهش حاضر با عنوان بررسی و مقایسه روش تدریس حل مسئله طبق روش دیویی و روش تدریس متداول در دوره ابتدایی بر پیشرفت تحصیلی درس تعلیمات اجتماعی دانش موزان دختر پایه پنجم شهر تهران در سال تحصیلی 89-90 انجام گرفت. این پژوهش به شیوه مطالعه نیمه آزمایشی، با دو گروه آزمایشی (گروهی که با روش حل مسئله آموزش دیدند) و گروه گواه (گروهی که با روش متداول آموزش دیدند) با پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 89-90 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، از بین مدارس، یک مدرسه بطور تصادفی انتخاب شد. حجم نمونه در یک کلاس 38 و در کلاس دیگر 36 نفر و جمعا74 نفر بودند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایشی یک با روش تدریس حل مسئله و گروه آزمایشی دو با روش متداول تحت آموزش قرار گرفتند. سپس از آنان پس آزمون گرفته شد و نتایج به دست آمده با آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار این پژوهش عبارت بود از آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته که پایایی این آزمون 82% بدست آمده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که روش تدریس حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران موثرتر از روش تدریس متداول می باشد.