تا کنون به ویژگی سرزندگی محیط های شهری در مطالعات، تحقیقات و پروژه های طراحی شهری در ایران و تهران توجه چندانی نشده است و بیشتر عرصه های عمومی ، که امروز در سطح شهر ها دیده می شوند، محیط های کسل کننده و غیر جذابی -اند که هیچ انگیزه ای را در افراد برای رفتن و ماندن در آنجا ایجاد نمی نمایند. علاوه بر این، در میان متخصصان نیز تعریفی مشترکی از ویژگی سرزندگی محیط های شهری و معیارها و عوامل ایجاد کننده آن وجود ندارد. بر این مبنا هدف این پژوهش ارائه معیارهای سرزندگی فضاهای شهری می باشد. برای دستیابی به این هدف ابتدا با استفاده از تعاریف و مفاهیم مختلفی که برای حصول به سرزندگی در فضاهای شهری در نقاط مختلف دنیا تدوین شده، مرور و با جمع بندی آنها معیارهای عام ایجاد سرزندگی پیشنهاد می شوند. در مرحله بعد به منظور سنجش این معیارها و تدقیق آنها در فضاهای شهری مورد نظر (پارک شهر) با استفاده از معیارهای عام و با روش مشاهده عینی و عکس برداری مقایسه و بررسی می شوند و در نهایت، با تحلیل نتایج به دست آمده، معیارهای سرزندگی فضای شهری ارائه شده در طراحی پارک شهر به منظور ایجاد محیط سرزنده پایدار مورد استفاده قرار می-گیرد.