در پژوهش حاضر، از روش توصیفی در تحقیق و جمع آوری اطلاعات به شیوه ی کتابخانه ای استفاده شده است؛ سعی بر این است با مطالعه نگاره های جانوری اسطوره ای دوره ی ساسانیان، به مفاهیم نمادین و جنبه های ارتباط بصری ای که این نقوش در زمان خود داشته اند، بپردازیم. بدین ترتیب در هنرهای تزئینی، نقش مایه های جانورانی چون گاو، گراز، اسب، قوچ و خروس و گیاهانی از جمله انار، نخل و لاله، از نظر فرهنگی، اقتصادی و مذهبی بسیار حائز اهمیت اند. گذشته از این، آنها تجلی نویدها و نعمت های زندگی هستند که به شکل استعاره های بصری بیان شده اند.