یکی از متداولترین و قدیمیترین سیستم های باربرجانبی، سیستم های مهاربندی می باشند. کمانش اعضای محوری فشاری ، سختی بالا و تغییر مکان محدود این سیستمها سبب شده است سطح زیر نمودار تنش- کرنش قابل ملاحظه نباشد. تجربه زلزله های گذشته ثابت کرده است که در زلزله های شدید اعضای اصلی سازه وارد مرحله غیر خطی شده و آسیب جدی می بیند. به همین دلیل ایده استفاده از میراگرها شکل گرفت. هر کدام از میراگرها محاسن و معایب مربوط به خود را دارد، عملکرد میراگرها در زلزله های شدید به گونه ای است که با تمرکز رفتارهای غیر خطی باعث جذب نیروی زلزله شده و در نتیجه سبب کاهش محرک های ورودی به سازه میشود. در این رساله بررسی رفتار لرزه ای سیستم میراگر پانل برشی در سیستم مهاربندی هم محور مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیقات انجام گرفته در این زمینه حکایت از منحنی رفتاری پایدار با قابلیت جذب انرژی بالای این نوع میراگر دارد. میراگر پانل برشی متشکل است از صفحه نازک فولادی که درون قابی با اتصالات مفصلی قرار دارد، قاب هیچگونه سختی در جهت حرکت خود ندارد و وظیفه آن محصور کردن ورق نازک فلزی می باشد. این سیستم قابلیت استفاده در قابهای مهاربندی هم محور(cbf) و همچنین قاب خمشی(mrf) را دارا می باشد. در واقع ضمن دارا بودن سختی مناسب، دارای شکل پذیری مناسبی نیز می باشد. استفاده از این نوع میراگر قابل تعویض در سازه ضمن اصلاح مشخصات دینامیکی سازه مورد نظر، با تمرکز رفتار غیر خطی در سیستم میراگر همانند فیوز عملکرده و باعث ایمن ماندن اعضای اصلی سازه شود. به عبارتی دیگر، قبل از کمانش اعضای فشاری سیستم میراگر وارد عمل شده و مانع از کمانش اعضای فشاری می شود. انتظار میرود جذب انرژی این سیستم نسبت به سایر سیستم های باربر جانبی بیشتر باشد. و در انتها سیستم میراگر پانل برشی به عنوان گزینه ای مناسب جهت طراحی سازهها و همچنین بهسازی سازه های ساخته شده مطرح شود. انتظار می رود با استفاده ازمیراگر پانل برشی در سیستم مهار بندی نتایج زیر حاصل شود : 1. جلوگیری از کمانش مهاربند های فشاری 2. افزایش شکل پذیری سازه 3. میراگر پانل برشی همانند فیوز عمل کرده و مانع رفتار غیر خطی اعضای اصلی سازه شود. 4. بهبود رفتار چرخه ای سیستم های مهار بندی ضربدری و در نتیجه بهبود قابلیت اتلاف انرژی سیستم و از طرفی بررسی ابعاد و دیگر پارامتر های میراگر پانل برشی و تاثیر آن بر رفتار لرزه ای سیستم مورد بررسی قرار می گیرد .

میزان اعتبار و تخصیص در شرکتهای دولتی بستگی به درآمدهای دولت دارد. از این رو برنامه ریزی استراتژیک در چنین شرکتهایی مستلزم رعایت مواردی است به خصوص عدم قطعیت مالی می باشد. در این پایان نامه سعی بر این است که مدلی جهت برنامه ریزی استراتژیک در شرایط عدم قطعیت مالی ارایه گردد. جامعه آماری مورد مطالعه شرکتهای دولتی می باشند که میزان اعتبار و تخصیص در حوزه اختیارات آنها نبوده و تاثیر چندانی بر درامدهای شرکت ندارند.در مدل پیشنهادی عدم قطعیت مالی با استفاده از روش های تصمیم گیری با معیارهای چندگانه ( روش فرایند تحلیل شبکه ای)، برنامه ریزی سناریو و روش دلفی پوشش داده شده است. جهت گردآوری اطلاعات نیز از روش دلفی، مصاحبه با اساتیدو متخصصین،مصاحبه با کارشناسان و منابع اینترنتی استفاده شده است.