همو پلیمرهای آنیلین و ان متیل پیرول و و کو پلیمرهای آن ها با دو روش شیمیایی و الکترو شیمیایی سنتز شدند. کوپلیمرهای سنتزی از مونومرها و مخلوط مونومرها به نسبت های 1:1 ، 1:3 ، 1:9 ، 3:1 و 9:1 مول آنیلین - مول ان متیل پیرول در هر دو روش سنتز گردیدند. در روش پلیمریزاسیون اکسایشی شیمیایی از آمونیوم پراکسی سولفات به عنوان اکسیدان و هیدروکلریک اسید به عنوان دوپانت استفاده و در روش الکتروشیمیایی از اسید سولفوریک و لیتیم پرکلرات والکترود طلا استفاده شد. هموپلیمرها و کوپلیمرهای سنتز شده به روش شیمیایی با طیف سنجی uv-vis، طیف سنجی ft-ir، میکروسکوپ الکترونی روبشی semو روش چهار نقطه ای رسانایی سنجی (four point probe)مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین همو پلیمر ها و کوپلیمر هایی که با روش الکتروشیمیایی سنتز شده با ولتامتری چرخه ای (cyclic voltammetry) مورد مطالعه قرار گرفتند. رفتار طیف سنجی uv-vis کوپلیمرهایی که غلظت پلی آنیلین در آن ها بیشتر است بسیار مشابه با پلی آنیلین است. این رفتار در خصوص پلی ان متیل پیرول نیز صحیح است. طیف سنجی ft-ir ویژگی های باند ارتعاشی پلی آنیلین و پلی ان متیل پیرول و کوپلیمرهای آن ها را با تغییر قابل توجهی نشان داد و نتایج نشان می دهد که کوپلیمرها از مخلوط دو مونومر سنتز شده و خواصی حدواسط بین هموپلیمرها را دارد. رسانایی هموپلیمرها و کوپلیمرها نشان می دهد که رسانایی پلی آنیلین از پلی ان متیل پیرول بیشتراست و رسانایی کوپلیمرها با افزایش غلظت پلی آنیلین درکوپلیمر افزایش می یابد. نتایج ریخت شناسی نمونه ها در سنتز شیمیایی و الکتروشیمیایی تفاوت کمی در کیفیت نمونه ها را نشان می دهد. مطالعه ریخت شناسی کوپلیمرها ساختارهایی نسبتا" متفاوت در شکل ظاهری و اندازه ذرات از هموپلیمرها را نشان می دهد. نتایج حاصل شاید گویای آن باشد که کوپلیمرهایی که درصد بیشتری از یکی از مونومرها را دارا هستند، خواصی مشابه با هموپلیمر همان مونومر را نشان می دهند و کوپلیمر با نسبت 1-1 از آنیلین و ان متیل پیرول خواصی منحصر به فرد از خود بروز می دهد.

طبیعت و پدیده هایش همواره الهام بخش شاعران بوده اند و آنان از دیرباز تاکنون، دربیان اندیشه ها وذهنیات خود از عناصر متعدّد طبیعی بهره جسته اند.زیبایی، تنوّع و فراوانی پدیده های طبیعت در اطراف شاعران و از جمله شاعران سرزمین ما، به اضافه قابلیت کم نظیر اجزاء ریز و درشت طبیعت برای ملموس و محسوس ساختن عواطف وافکار، استفاده از عناصر را در شعر سنتّی و معاصر ما پرشمار و تعین کننده ساخته است، به گونه ای که بسیاری از مهم ترین و کلیدی ترین مفاهیم و موضوعات انواع شعر فارسی؛ از حماسی و غنایی گرفته تا عرفانی و تعلیمی، به وسیله پدیده های گوناگون طبیعت بیان والقاء شده اند. براین اساس و با توجّه به همین اهمیّت، هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسهانواع و چگونگی کارکرد طبیعت و عناصر آن در شعر سنتّی و معاصر فارسی، براساس غزل سعدی و اشعار فریدون مشیری، به عنوان دو نماینده نامدار شعر غنایی کهن و معاصر است. برای تحقّق این مقصود، بارزترین انواع جلوه های مستقیم یا تصویری طبیعت، به علاوه مهم-ترین کارکرد های معنایی آن ها در شعر هر دو شاعر تحلیل شده است و سپس به مهم ترین وجوه اشتراک و افتراق این دو گونه شعر از منظر موضوع پرداخته شده است تا بدین ترتیب، خواننده با مهم ترین شاخصه های شعر معاصر و سنتّی غنایی، از نظر بهره مندی از پدیده های طبیعت آشنا شود.سعدی و مشیری، هردو، به استفاده از عناصر طبیعت توجهّی ویژه دارند؛ امّا بسامد و تنوّع تجلّی این عناصر در شعر مشیری بیشتر است. گل ها و گیاهان، آسمان و اجرام آسمانی، حیوانات، آب و وابسته ها و خاک و عناصر مربوط به آن، بارزترین پدیده های طبیعی در غزل سعدیند. مشیری نیز دقیقاً به همین پدیده ها توجّه دارد؛ با این تفاوت که به آب و خاک و عناصر وابسته بدان ها بیشتر از حیوانات نظر دارد. هر دوی این شاعران، بیشتر از شگردهای بلاغی و تصویری برای بهره گیری از طبیعت تمایل دارند و کمتر، طبیعترا به خاطر خود طبیعت به خدمت گرفته اند. به این ترتیب، در غزل سعدی و شعر مشیری، طبیعت معمولاً وسیه ای برای تجسّم و ملموس ساختن ذهنیات و عواطف است که مهم ترین آن ها نیز احساسات مرتبط با عشق هستند. بارزترین شگرد ادبی – بلاغی سعدی برای کاربرد طبیعت تشبیه، استعاره مصرّحه و کنایه است؛ حال آن که مشیری بیشتر از نماد، استعاره مکنیّه یا تشخیص بهره می گیرد. او در کنار عشق، به مفاهیم سیاسی – اجتماعی از طریق کاربرد طبیعت نیز عنایتی خاص دارد. واژه های کلیدی: تصویر، سعدی، شعر معاصر، طبیعت، غزل سنتّی، فریدون مشیری

چکیده ندارد.