آزمایش جهت ارزیابی اثرات عادت دهی سرمایی در طی دوره ی جوجه کشی و اوایل دوره پرورش جوجه های گوشتی بر تحمل تنش سرمایی، غلظت پلاسمایی هورمون های تیروئید، متابولیت های بیوشیمیایی و هماتولوژی خون و بیان ژن های trh، crh و hsp70 در هیپوتالاموس انجام شد. در این آزمایش عادت دهی سرمایی در روزهای 8 و 18 دوره ی جوجه کشی در دمای 14 درجه سانتیگراد به مدت 30، 60 و 45 دقیقه صورت پذیرفت. این درحالی بود که متوسط دمای ستری 5/37 درجه سانتی گراد می باشد. در تمامی مراحل اجرای طرح دمای دستگاه جوجه کشی در گروه شاهد 5/37 درجه سانتی گراد بود. پس از خروج جوجه ها از تخم فراسنجه های وزن یکروزگی و درصد جوجه درآوری مربوط به همه تیمارها بررسی شد. در طی اجرای آزمایش در سالن تحقیقاتی، دمای سالن از روز 24 دوره جهت تعیین مقاومت جوجه ها به سرما به دمای 15 درجه سانتیگراد تقلیل یافت. افزایش وزن و ضریب تبدیل به صورت هفتگی اندازه گیری شد. نمونه های خون در 27 و 42 روزگی از رگ بال جمع آوری شد. نتایج آزمایش نشان داد عادت دهی سرمایی در طی دوره ی جوجه کشی تاثیر معنی داری بر درصد جوجه درآوری نداشت اما این تنش سبب افزایش معنی دار وزن یک روزگی در گروه تیمار شده بود. سطح هورمون های تیروئید در گروه عادت دهی شده نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (p<0/05). میزان تیتر آنتی بادی علیه گامبورو نیز توسط تنش سرمایی در گروه های تیمار بهبود یافته بود. نمونه های هیپوتالاموس جهت بررسی میزان بیان ژن های مورد نظر با استفاده از تکنیک real- time pcr در دوره جوجه کشی جمع آوری شد. پرایمرهای اختصاصی برای ژن های crh hsp70وtrh به عنوان ژن اصلی مورد مطالعه و نیز ژن های gapdh و ywh به عنوان ژن های شاهد یا کنترل طراحی گردید. بیان ژن trh در گروه های تنش دیده طی دوره ی جوجه کشی به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت و گروه کنترل پایین ترین سطح بیان را نشان داد (05/0p<). عادت دهی سرمایی تاثیر معنی داری بر روی بیان ژنcrh و hsp70 طی دوره جوجه کشی نداشت. نتایج نشان داد که عادت دهی سرمایی در طی دوره جوجه کشی سبب بهبود تحمل سرمایی در جوجه های گوشتی می شود.