با توجه به تقاضای روز افزون استفاده از بتن آماده در پروژه های عمرانی وهمچنین با توجه به واقع شدن کارخانه های تولید بتن آماده در محدوه خارج شهرها (مشکل بعد مسافت)واز طرفی باتوجه به مشکلات ترافیکی حمل بتن، بخصوص در شهر های بزرگ ونیز مشکلات اجرایی در حین استفاده از بتن آماده ،لزوم بررسی دیرکرد بتن ریزی (فاصله زمانی بین ساخت تا مصرف بتن در حین اختلاط)برمقاومت فشاری وکارایی بتن ضروری به نظر می رسید لذا با توجه به نتایج این تحقیق می توان به اهداف زیر دست یافت: 1-جنبه کیفی به معنی تامین حداقل مقاومت فشاری طراحی وکارایی و روانی مناسب. 2-جنبه اقتصادی به معنی جلوگیری از هدر رفتن بتن هایی که با دیر کرد مواجه می باشند. 3-تجدید نظر در طرح اختلاط بتن به لحاظ کاهش عیار سیمان مصرفی ،با تامین حداقل مقاومت طراحی مورد نظر(مشروط براینکه بتن با دیرکرد مورد مصرف قرار گیرد) . عوامل متعددی برتعیین حداکثر زمان دیرکرد بتن ریزی موثر می باشند ازجمله:شکل وبافت سنگدانه ها ،دانه بندی ، نوع سیمان مصرفی ،عیار سیمان ،نسبت آب به سیمان ،دما،میزان رطوبت نسبی ، حداکثر دوران دیگ مخلوط کن(تراک میکسر) وهمچنین زمان گیرش اولیه سیمان مصرفی که یکی از پارامترهای مهم در این مورد می باشد. دراین تحقیق نمونه گیری در مقیاس کارگاهی انجام گرفته ومشخصات کلیه مصالح مصرفی (سیمان تیپiiساوه،شن وماسه وآب)در طول مدت تحقیق ثابت بوده وطرح اختلاط بصورت وزنی(از طریق بچینگ پلانت مرکزی)صورت پذیرفته که نتایج بدست آمده از این تحقیق برای نسبت ها ی آب به سیمان 6/0 و5/0 به شرح ذیل می باشد: 1-می توان با حفظ حداقل کارایی لازم ،بتن ریزی را به تعویق انداخت.