نام پژوهشگر: محمد جواد محمدی
محمد جواد محمدی علیرضا جلیلی فر
چکیده گرچه معمولا بخش قدردانی در قیاس با بخشهای مهم نوشتارعلمی در حاشیه قرار می گیرد، اما به عنوان یک ژانر در گفتمان دانشگاهی به طور گسترده ای به منظور ابراز تشکر نسبت به فرد یا نهادی در قبال کمک آنها و نیز برای نیل به جایگاه علمی و اجتماعی دلخواه به کار گرفته می شود. از این رو، با توجه به اهمیت بخش قدردانی در نوشتار علمی و با توجه به اینکه مطالعات اندکی به بررسی این بخش در محیط دانشگاهی ایران پرداخته است، پژوهش حاضر بخش قدردانی هفتاد پایان نامه دکتری نوشته شده توسط گویشوران فارسی و هفتاد پایان نامه دکتری نوشته شده توسط گویشوران انگلیسی در هفت رشته علوم اجتماعی را از نظر ساختار ژانر و نیز راهبردهای ادب با هدف شناسایی اجزایی ژانر و به منظور بیان هدف ارتباطی نویسندگان آنها مورد بررسی قرار داد. نتایج مرحله اول تحقیق وجود چهار حرکت ((move و تعدادی گام(step) را نشان داد. بررسی دقیق قدردانی ها بر اساس چارچوب استخراج شده موید آن بود که سپاسگذاری (acknowledging) حرکتی الزامی میباشد که دو حرکت اختیاری طنین ((resonating و اعلان ((declaration آن را همراهی می کنند. نتایج بدست آمده از مرحله دوم پژوهش حاکی از آن بود که تقریبا اکثر حرکات و گامهای استفاده شده در این قدردانی ها بعنوان وجه اتصال (connection face (عمل کرده و تنها مورد موجود مربوط به گام قبول مسولیت ((shouldering responsibility می باشد که بعنوان وجه انفصال (separation face (عمل می کرد. البته شایان ذکر است که نویسندگان فارسی زبان به اقتضای پیشینه فرهنگی، بیشتر از همتایان انگلیسی زبان خود از این گام استفاده کرده اند. روی هم رفته، پژوهش حاضر حاوی اطلاعات با ارزشی در مورد ارزش های علمی، آموزه های فرهنگی و اجتماعی، و هویت شخصی نویسندگان می باشد که در اجزای گفتاری و ساختاری این ژانر نهفته است.