در این پژوهش، ابتدا با به کار گیری منیزیم متوکسید به عنوان باز جامد در جایگزینی نوکلئوفیلی آروماتیک برخی تیول ها برروی نیتروآرن های فعال، ترکیب های مختلفی از تیواترها ساخته شد. ویژگی این مواد تهیه شده، وجود گروه های عاملی فعال مانند آلدهیدها وکتون ها برروی ساختار آن ها می باشد که می تواند به عنوان سابستریت در تهیه ی بازهای شیف بکار رود. در همین راستا، از طریق تراکم دی آمین های مختلف آلیفاتیک و آروماتیک با تیواترهای تهیه شده، برخی از ترکیب های بازهای شیف تهیه شد. با استفاده از دی آمین کایرال 1،2-دی آمینو سیکلوهگزان در این واکنش، لیگاند باز شیف کایرال مربوطه ساخته شد. بازهای شیف بدست آمده دارای اتم های گوگرد و نیتروژن در ساختار خود بوده و می توانند با اغلب یون های فلزی نرم تشکیل کی لیت پایدار بدهند. در ادامه ی پژوهش، با کوئوردینه کردن برخی نمک های مس تک ظرفیتی با لیگاندهای تهیه شده، کمپلکس های پایدار مس از بازهای شیف مربوطه تهیه شد. از طریق تثبیت کمپلکس های تهیه شده در نانوحفره های زئولیت nay و نانوکانال های سیلیکای متخلخل 41-mcm به عنوان بسترهای پایدار معدنی از مواد مزوحفره، نانوکاتالیزگرهای ناهمگن مربوطه تهیه شد. به منظور یافتن اثر کاتالیزگرهای تهیه شده در واکنش های آلی، واکنش تهیه ی تری آزول ها، پروپارژیل آمین ها ونیتروآلدول ها در حضور این مواد مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بسیار خوبی به دست آمد. با استفاده از این کاتالیزگرهای آلی فلزی، شرایط واکنش های فوق بهبود یافته و محصول ها با راندمان بالایی تهیه شدند. استفاده از نانوکاتالیزگرهای تهیه شده به عنوان کاتالیزگر ناهمگن واکنش نیز بررسی شد و نتایج بسیار خوبی را نشان داد. در نهایت، از کمپلکس کایرال تهیه شده در واکنش تهیه ی پروپارژیل آمین ها و نیتروآلدول های نامتقارن بکار رفت که منجر به تولید مخلوط انانتیومری از محصول های مربوطه با میزان مازاد انانتیومری بالایی شد. همچنین واکنش تهیه ی پروپارژیل آمین ها و نیتروآلدول های کایرال با استفاده از نانوکاتالیزگر کایرال حاصل از تثبیت کمپلکس کایرال در نانوحفره های زئولیت، منجر به بهبود مازاد انانتیومری در محصول های مربوطه شد