آلبرت انیشتن امواج گرانشی را از حل خطی معادلات میدان بدست آورد و تلاش برای آشکارسازی این امواج از سال 691 آغاز شد. ولی تاکنون بطور قطعی آشکارسازی این امواج اعلام نشده است. اهداف این پژوهش بر این است که ضمن معرفی و بررسی چند آشکارساز منتخب همانند، لایگو، لایگو پیشرفته، تلسکوپ انیشتن و لیزا و مقایسه آستانه حساسیت آنها با یکدیگر بتوان از داده های آماده و شبیه سازی شده بعضی از آنها استفاده نموده و قضاوت بهتری درباره امواج گرانشی انجام داد. در این میان جهت اجتناب از نویزهای حاصل از ارتعاشهای زمین مجبور به قرار دادن تلسکوپ انیشتن در عمق 11 تا 11 متری زمین هستیم که نتیجه اینکار همانا داشتن حساسیت مطلوبتر نسبت به آشکار سازهای لایگو و لایگو پیشرفته است که باعث بالا رفتن امید برای آشکارسازی امواج میشود. دست اندرکاران آشکارساز فضایی لیزا که قرار است آن را در سال 102 در مدار قرار دهند، با فراهم کردن شبیه ساز داده ها سعی در انتخاب بهترین پارامترها جهت طراحی آن دارند. این شبیه ساز به کاربران این امکان را می دهد تا با تغییر دادن در پارامترهای لیزا مانند طول بازو، نویز شتاب، طول موج لیزر، قطر تلسکوپ و توان لیزر و مقایسه نمودارهای حاصل از داده های شبیه سازی شده با نمودارهای حاصل از محاسبات برای امواج گرانشی، قضاوت درستی برای طراحی لیزا انجام دهند. لذا اساس کار این پایان نامه همانا بررسی و مطالعه این شبیه سازی میباشد که بر این اساس ما توانسته ایم به برآورد بهتری نسبت به بهترین برآورد دست اندر کاران لیزا دست یابیم.