در سال های اخیر، پژوهش بر روی عوامل غیرزبانی که در یادگیری زبان خارجی موثر بوده اند، افزایش جشمگیری داشته است. یکی از زمینه های تحقیقاتی فراتر از حوزه زبان، در یادگیری زبان انگلیسی، روانشناسی زبان است در نتیجه مطالعه ی عوامل عاطفی موثر بر آن به خصوص انگیزه و اضطراب بطور قابل توجهی علاقه ی محققان را بخود جلب نموده است. لذا تحقیق حاضر ابتدا با هدف بررسی رابطه ی بین اضطراب زبان خارجی با انگیزه یادگیری زبان انگلیسی، و سپس رابطه ی این دو با عملکرد زبان انگلیسی صورت گرفته است. این تحقیق علاوه بر آن درصدد بررسی تاثیر رشته های تحصیلی دانشجویان در ایجاد انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی و همچنین نقش اضطراب در فراگیری زبان خارجی است. شرکت کنندگان این مطالعه شامل 281 نفر از دانشجویان درس زبان انگلیسی عمومی در دانشگاه یزد، شامل رشته های غیر زبانی از سه دانشکده ی فنی و مهندسی، علوم و علوم انسانی می شدند. در این پروهش از دو پرسشنامه ی انگیزه ی یادگیری انگلیسی (گاردنر و لمبرت، 1972) و اضطراب زبان خارجی (هرویتز، هرویتز وکپ، 1986) و آزمون تعیین سطح بسندگی زبانی فراگیران و همچنین نمره ی زبان انگلیسی پایان ترم دانشجویان استفاده می شود. نتایج این تحقیق توسط نرم افزار spss نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که انگیزه ی یادگیری انگلیسی با اضطراب زبان خارجی ارتباط منفی معناداری دارد، و همچنین اضطراب زبان خارجی و انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی با عملکرد دانش آموزان در زبان انگلیسی ارتباط معناداری داشتند. در میان آزمون های انگیزه و اضطراب؛ انگیزش درونی، اضطراب امتحان و استفاده از زبان انگلیسی و انگیزه سازگاری عوامل موثر بر عملکرد دانش آموزان در فراگیری زبان انگلیسی هستند. یافته های دیگر این مطالعه نشان داد که بین رشته-های تحصیلی فراگیران و انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی و بین رشته های تحصیلی و اضطراب زبان خارجی نیز تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافته ها و نتایج این مطالعه، دانش آموزان، معلمان و والدین می توانند آگاهی خود را از اضطراب زبان خارجی و انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی افزایش دهند.