در سد های خاکی به دلیل ناهمگونی جنس سنگ بستر و مصالح قرار گرفته بر روی آن و عدم اتصال مناسب این دو بخش، موضوع نشت در محل اتصال هسته رسی به بستر و تکیه گاه های ساختگاه از جمله مهمترین مسائل مورد بحث می باشد که از حساسیت ویژه ای برخوردار است. عدم توجه به این موضوع می تواند سبب بروز پدیده نشت از محل اتصال این دو بخش و در نتیجه خرابی سد خاکی گردد. یکی از راه های کاهش نشت از زیر هسته سد های خاکی استفاده از یک لایه رسی با نفوذپذیری بسیار کم و پلاستیسیته متوسط تا بالا و اتصال آن به تکیه گاه ها و هسته میانی سد است. از آنجا که اکثر منابع قرضه در دسترس سد های خاکی دارای پلاستیسیته پایین هستند و همچنین تهیه رس تماسی با پلاستیسیته بالا ازمنابع قرضه دیگر در بیشتر موارد مقرون به صرفه نمی باشد، در این راستا افزودن بنتونیت به رس منبع قرضه جهت بهبود خواص مهندسی آن، راهکار مناسبی می باشد. در پژوهش حاضر تأثیر بنتونیت بر ویژگی های ژئوتکنیکی خاک های ریز دانه منبع قرضه سد و تهیه رس تماسی بدین طریق، مورد ارزیابی قرار گرفته است. پس از تهیه مخلوط های خاک – بنتونیت با درصد های مختلف از بنتونیت، پارامتر هایی نظیر دانسیته خشک، رطوبت بهینه تراکمی، حدود آتربرگ، ضریب نفوذپذیری، واگرایی، مشخصات تحکیمی و مقاومتی این مخلوط ها تعیین گردیده است. نتایج آزمایشات نشان می دهد افزایش درصد بنتونیت سبب افزایش رطوبت بهینه، حدود آتربرگ، میزان چسبندگی، ضریب تراکم پذیری، شاخص تورم، زمان 50 درصد تحکیم گردیده است و کاهش پارامتر هایی نظیر دانسیته خشک حداکثر، ضریب نفوذپذیری، ضریب تحکیم، زاویه اصطکاک داخلی و عدد ظرفیت باربری کالیفرنیا مخلوط های خاک – بنتونیت را به همراه دارد. میزان این کاهش یا افزایش در خصوصیات مذکور به نوع و میزان بنتونیت مصرفی بستگی دارد. در پایان با تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده از این آزمایشات، به منظور بهبود خواص مهندسی رس در محل تماس هسته با پی سنگی و تکیه گاه ها، درصد بهینه ای برای بنتونیت مصرفی ارائه گردیده است.

تنش های غیر زیستی باعث کاهش تولیدات گیاهی می شوند. شناسایی مکانیزم پاسخ به سرما می تواند زمینه های ایجاد ارقام متحمل و سازگار را فراهم سازد. ژن fry1 با تاثیر بر ژن های مسیر سیگنالینگ سرما و به سبب تولید آنزیم تجزیه کننده ip3، به عنوان یک پیام رسان ثانویه، نقش مهمی در پاسخ گیاهان به سرما ایفا می کند. در این پژوهش، واکنش گیاهان موتانت old101 و ron1-1 که به عنوان موتانت های fry1 شناخته می شوند و گیاه مادری ler-0، در دو محیط in vivoو in vitro در واکنش به تیمار سرمایی 5 روز و 10 روز و سپس 3 روز دوره بازیابی از لحاظ خصوصیاتی چون جوانه زنی، خصوصیات فنوتیپی، فیزیولوژیکی و مولکولی بررسی شد. مراحل کد های رشدی گیاهچه های موتانت و مادری از ابتدای جوانه زنی نیز به مدت 10 روز در دمای 22 درجه سانتی گراد بررسی شد. بذور موتانت در دمای 22 درجه با 1 الی 2 روز تاخیر نسبت به بذور مادری جوانه زدند و برای عبور از هر مرحله رشدی به زمان بیشتری نیاز داشتند. بررسی جوانه زنی در دمای 8 درجه سانتی گراد نشان داد که بذور موتانتron1-1 و old101 سرعت جوانه زنی کند تری نسبت به بذور مادری دارند. موتاسیون های ron1-1 و old101 در ژن fry1 باعث ایجاد گیاهچه هایی با فنوتیپ خاص نسبت به گیاهچه های مادری شده است. مشاهده شد که اعمال تنش سرمایی باعث افزایش اختلاف فنوتیپی موتانت ها با ژنوتیپ مادری شده است. بررسی گونه های فعال اکسیژن (ros) نشان داد، مقدار h2o2 در گیاهچه های موتانت نیز بیشتر از گیاهچه های مادری است و همچنین میزان ros گیاهچه های موتانت نسبت به مادری در شرایط تنش سرمایی کاهش می یابد. میزان فعالیت آنزیم های تجزیه کننده ros نیز نسبت به گونه مادری پس از اعمال تنش سرمایی بیشتر است و اختلاف معنی داری نسبت به مقدار آنزیم گیاهچه های مادری دارد. نتایج بررسی بیان نسبی ژن ها نشان داد که بیان ژنdefl در موتانت ron1-1 پس از تنش سرمایی و بازیابی بیشتر از گیاهان مادری است و بیان ژن های cat2 وcbf3 پس از تنش در گیاهان موتانت بیشتر از گیاهان مادری و پس از 3 روز بازیابی بیان این ژن ها به شدت در گیاهان موتانت کاهش می یابد. گیاهان موتانت به دلیل موتاسیون ایجاد شده دارای مقدار ip3 بیشتری نسبت به گیاهان مادری هستند و این مسئله سبب واکنش سریع این گیاهان در مقابل سرما نسبت به گیاهان مادریler-0 می شود، گیاهان موتانت عکس العمل بیشتری نسبت به گیاهان مادری در مقابل سرما نشان می دهند، اما در دوره بازیابی نمی توانند سریعا به شرایط نرمال بازگشته و از این نظر نسبت به گیاهان مادری ضعیف ترند.