پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر تعاملات آموزشی و پژوهشی دانشگاه شهید چمران اهواز با اداره کل آموزش و پرورش استان خوزستان انجام گردیده است. روش انجام این پژوهش آمیخته بهم تنیده (کیفی و کمی) بود که داده ها با بهره گیری از روش های کیفی (مصاحبه) و کمی (پرسشنامه) جمع آوری گردید. دربخش کمّی، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع مطلوب (در دسترس)از مجموع 80 نفر اعضای هیأت علمی دارای تجربه مدیریت در مسائل آموزشی و پژوهشی دانشگاه،60 نفر به عنوان نمونه به پرسشنامه پاسخ دادند. در اداره کل آموزش و پرورش نیز به همین روش 50 نفر از افراد با تجربه و آگاه به عنوان نمونه انتخاب گردید که در تکمیل پرسشنامه تحقیق همکاری داشتند. در بخش کیفی پژوهش نیز از روش نمونه گیری زنجیره ای استفاده شد و با 34 نفر از آگاه ترین افراد در این زمینه مصاحبه به-عمل آمد. پایایی پرسشنامه در این پژوهش(96/.)محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد از بین هفت مولفه شناسایی شده از متن مصاحبه ها، کیفیت آموزشی با بار عاملی(94/.)اولین عامل موثر در تعاملات آموزشی و پژوهشی شناخته شد. بعد از این عامل برروی نقش مدیریت و برنامه ریزی و تصمیم گیری با بار عاملی(92/.) اتفاق نظر وجود داشت.سپس ساختار و تشکیلات با بار عاملی(84/.) و عوامل اقتصادی با بار عاملی(81/.)به ترتیب مشخص شدند. آخرین عامل شناسایی شده نیروی انسانی با بار عاملی (74/.) بود. همچنین یافته های کمّی نشان داد بین دیدگاه اعضای هیأت علمی و کارشناسان اداره کل آموزش و پرورش نسبت به تأثیر این مولفه ها بر تعاملات آموزشی و پژوهشی دو نهاد مذکور تفاوت معنادار وجود نداشت و هر دو گروه به تأثیر مشابه این مولفه ها اذعان داشتند.