بانک ها به واسطه نوع فعالیتی که انجام می دهند اساساً تمایل بسیار زیادی دارند که با سود جستن از اهرم های بالاتر به کسب و کار خود رونق بخشند. به عبارت دیگر از آنجا که جمع آوری سپرده از جامعه نسبت به آوردن سرمایه کاری سهل تر و در عین حال ارزان تر است، تمایل دارند تا جایی که می شود نسبت بدهی(شامل سپرده های اشخاص و سایر منابع تامین مالی) به سرمایه را افزایش دهند. در صورت فقدان مقررات احتیاطی برای تنظیم و کنترل این انگیزه، بدیهی است که ریسک ورشکستگی در بانک ها افزایش خواهد یافت و لذا تعیین و نظارت قوانین کنترلی و احتیاطی به دور از منطق نیست. بر اساس چنین فلسفه ای کمیته بال که مسئولیت تدوین استانداردهای بانکداری سالم را به عهده دارد، مقررات متعددی را در قالب اصول چندگانه برای راهبری بهتر بانک ها تدوین نموده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با توجه به نوپایی تقریبی موضوع نسبت کفایت سرمایه و بیانیه های کمیته بال، ضرورت انجام تحقیقاتی در این ارتباط و تعییین نوع رابطه و همبستگی شاخص های مختلف مالی، سودآوری نظام بانکداری با مقوله نسبت کفایت سرمایه، احساس می گردد. لذا در این تحقیق نیز نوع و اندازه رابطه متغیر نسبت کفایت سرمایه بعنوان متغیر مستقل با متغیرهای سودآوری (سود خالص و سود عملیاتی) و بازده سهام-بعنوان متغیرهای وابسته- در معادلات جداگانه و با استفاده از تکنیک رگرسیون برآورد گردید که نتایج حاصل، حاکی از ارتباط معنی دار و مستقیم هر سه شاخص مورد مطالعه با نسبت کفایت سرمایه است و با تحقیقات انجام شده قبلی هماهنگی دارد.

چکیده ندارد.