سیستم های دوفازی آبی یک محیط مناسب را برای جداسازی بیو مولکول ها فراهم می کنند زیرا در اینگونه سیستم ها، آب به مقدار کافی در تمام مراحل فرآیند وجود دارد و از طرف دیگر اگر هدف جداسازی بیومولکول ها باشد فعالیت آن ها حفظ می گردد. هدف از انجام این تحقیق بررسی توزیع پذیری اسید پروپیونیک در سیستم های دو فازی آبی پلیمر نمک بوده است. بر این اساس سه دمای27 ، 32 و 37 درجه سانتیگراد در نظر گرفته شد و در هر دما سه نمک متفاوت na2so4,mgso4) mnso4,) و دو جرم مولکولی مختلف از پلی اتیلن گلایکول ( 4000و 8000) در 54 سیستم دو فازی آبی مورد آزمایش قرار گرفت. با استفاده از نرم افزار آماری minitab اثر وزن مولکولی پلیمر، غلظت و نوع نمک و تغییر دما در خوراک اولیه مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که در سیستم حاوی نمک na2so4 با افزایش وزن مولکولی پلیمر راندمان استخراج کاهش می یابد و افزایش غلظت نمک سبب افزایش راندمان استخراج می شود، در سیستم های حاوی نمک های mnso4و mgso4 با افزایش وزن مولکولی پلیمر راندمان استخراج افزایش می یابد و افزایش غلظت نمک سبب کاهش راندمان استخراج می شود و همچنین بیشترین درصد استخراج مربوط به سیستم حاوی نمک mnso4 است. بنابراین می توان گفت سیستم حاوی نمک mnso4 برای جدا سازی اسید پروپیونیک بهتر است.

یکی از مهم ترین مشکلات موجود در زمینه ی دارو رسانی، جذب ضعیف دارو ها در بدن به واسطه حلالیت ناچیز آنها می باشد. ایندومتاسین از جمله داروهایی می باشد که در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. تحقیقات نشان داده است که حلالیت دارو های کم محلول و در نتیجه فراهمی زیستی آنها را می توان با کاهش اندازه ذرات به نحو چشمگیری افزایش داد. از میان تکنولوژی های متنوعی که امروزه برای تولید نانو ذرات دارویی در دسترس است، روش رسوب گذاری به کمک ضد حلال توسط جت های برخوردی محدود شده روش مناسبی در کاهش اندازه ذرات مواد دارویی می باشد. در این تحقیق کاربرد جت های برخوردی محدود شده در تولید نانو ذرات داروی ایندومتاسین و افزایش حلالیت آن مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین اثر پارامترهای عملیاتی موثر در فرآیند مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی ملاحظه شد که در مقایسه دو حلال استون و ترکیب اتانول و استون، حلال استون به دلیل به تأخیر انداختن تمایل به تجمع ذرات تولید شده و نیز تولید ذرات با توزیع اندازه ذرات یکنواخت تر، حلال مناسب تری برای تولید نانو ذرات ایندومتاسین می باشد. در بررسی اثر پارامتر غلظت مشاهده گردید که با افزایش غلظت از 5 به 25 و mg/ml 45، اندازه ذرات در شدت جریان های مختلف محلول 30، 50 و ml/min 70 به ترتیب تا حدود 95، 63 وnm 70 کاهش می یابد. در بررسی اثر تغییرات شدت جریان کل مشاهده گردید که با افزایش شدت جریان کل به ازای افزایش شدت جریان محلول از 30 به 50 و ml/min 70 در نسبت حجمی1:3، اندازه ذرات تا حدود nm 116 کاهش می یابد و با افزایش بیش تر شدت جریان کل در نسبت های حجمی بالاتر 5/1:6 و 1:10، اندازه ذرات ابتدا کاهش و سپس افزایش می یابد. همچنین در بررسی اثر نسبت حجمی شدت جریان محلول به ضد حلال مشاهده گردید که با افزایش نسبت حجمی در غلظت های مختلف، اندازه ذرات ابتدا کاهش و سپس افزایش می یابد. همچنین بررسی نسبت فرونشانی نشان داد که با افزایش نسبت فرونشانی از 5/1:1 به 1:5 و 1:12 اندازه ذرات به صورت129، 74 و nm 66 کاهش می یابد. به علاوه توسط آنالیز گرماسنجی پویشی تفاضلی تأیید شد که روش جت برخوردی به خوبی قادر به تولید پلی مورف های خالص ? داروی ایندومتاسین می باشد که می تواند به طور چشمگیری انحلال پذیری این ماده دارویی را افزایش دهد.

در این تحقیق، استخراج اسید لاکتیک از محلول آبی توسط حلال های مختلف، در حضور و عدم حضور تری بوتیل آمین، مطالعه شد. ابتدا، حلال های آلی، شامل بنزیل الکل و پارازایلن، بدون استخراج کننده استفاده شد. داده های تعادل مایع-مایع برای سیستم¬های سه جزئی ( آب + اسید لاکتیک + بنزیل الکل ) و ( آب + اسید لاکتیک + پارازایلن ) در دماهای 15/298، 15/308 و 15/318 کلوین و فشار 4/0±3/101 کیلوپاسکال بررسی شد. داده های حلالیت با استفاده از روش نقطه ابری اندازه گیری شد. سیستم شامل بنزیل الکل رفتار نوع یک تعادل مایع-مایع، در حالیکه سیستم شامل پارازایلن رفتار نوع دو را نشان داد. داده های خطوط رابط از روش های تیتراسیون اسید-باز، کارل فیشر و روش ضریب شکست تعیین شد. برای هر سیستم، معادلات اتمر- توبیاس و هند برای تعیین هماهنگی و دقت داده¬های خطوط رابط، استفاده شد. ضریب توزیع و فاکتور انتخاب پذیری در ناحیه دوفازی محاسبه شد. پارامترهای برهمکنش دو جزئی مدل های ترمودینامیکی uniquac و nrtl از نتایج آزمایشگاهی بدست آمد. مقادیر انحراف جذر میانگین مربعات (rmsd)، بین داده های تجربی و محاسبه شده نشان می دهد که هر دو مدل نتایج خوبی را برای سیستم های مورد بررسی بدست می دهد. سپس، اثر آمین بر روی استخراج و تأثیر پارامترهای مختلف مانند: غلظت آمین،ph و نوع رقیق کننده بررسی شد و ضرایب توزیع و درصد استخراج محاسبه شدند. کلید¬واژه: استخراج با حلال، اسید لاکتیک ، سیستم سه جزئی ، تری بوتیل آمین

یکی از چالش¬های اساسی در فرآیند نانو دارورسانی، کاهش اندازه ذره دارو می¬باشد که موجب افزایش انحلال پذیری آن می¬گردد. به علت نیاز به هزینه و زمان زیاد، از مدل¬سازی ریاضی به عنوان جایگزینی برای انجام آزمایش استفاده می¬شود. روش مورد بررسی در این پژوهش، استفاده از جت برخوردی در فرآیند رسوب گذاری با ضد حلال مایع می¬باشد. در این پژوهش ابتدا متغیرهای تأثیرگذار بر فرآیند شناسایی و سپس با استفاده از روش دسته بندی گروهی داده¬های عددی (gmdh) بهبود یافته با الگوریتم ژنتیک، مدلی ریاضی جهت پیش بینی اندازه نانوداروی کاربامازپین توسعه یافت. متغیرهای تأثیرگذار شامل غلظت داروی کاربامازپین، شدت جریان ضدحلال، شدت جریان محلول و نوع حلال (متانول و اتانول) بودند. جهت اجرای شبکه، 80 درصد داده¬ها به عنوان داده آموزش و 20 درصد داده¬ها به عنوان داده آزمایش در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که روش gmdh بهبود یافته با الگوریتم ژنتیک در داده های متانول، اتانول و ترکیب داده-های متانول و اتانول به ترتیب با مقدار ضریب تعیین 931/0، 91/0، و 903/0 دارای عملکرد قابل قبولی می¬باشند. جهت نشان دادن برتری gmdh نسبت به شبکه¬های عصبی دیگر، داده¬های موجود با شبکه عصبی مصنوعی و سیستم¬های استنتاجی فازی - عصبی تطبیقی نیز مدل¬سازی گردیدند. با توجه به نتایج به دست آمده و در نظر گرفتن عدم ارائه معادله-ای ریاضی توسط این دو روش، می¬توان نتیجه گرفت که gmdh روشی کارآمدتر در این زمینه می¬باشد. به علت پیچیده بودن رابطه توسعه یافته با gmdh، با استفاده از آنالیز ابعادی و به کمک روش تجزیه مقادیر منفرد (svd) و الگوریتم ژنتیک، معادلاتی ساده و بی بعد به دست آورده شد. ضریب تعیین معادلات حاصل از svd و svd بهبود یافته با الگوریتم ژنتیک به ترتیب برابر 529/0 و 569/0 بود که نشان دهنده دقت قابل قبول این روش در عین ساختار ساده آن است.

در این تحقیق به بررسی جذب سطحی یون فلزی مس در سیستم نا پیوسته توسط خاک اره خام، اصلاح شده و تراشه چوب اصلاح شده درخت نراد توسط کلسیم هیدروکسید پرداخته شده است و اثر پارامترهایph ، زمان تماس، غلظت اولیه یون مس و دما مورد توجه قرار گرفته است، همچنین جزئیات سطح جاذب، گروههای عاملی موجود در جاذب و سطح ویژه آنها به ترتیب توسط آنالیزهای bet,ftir,sem مورد بررسی قرار گرفته اند. در مطالعه اثرph بالاترین میزان جذب مس به ترتیب برای خاک اره خام، خاک اره اصلاح شده و تراشه چوب اصلاح شده برابر 16/93، 64/96 و 04/87 درصد در محلولی با غلظت اولیه 25 میلی گرم بر لیتر و 30 گرم بر لیتر جاذب و با زمان تماس 24 ساعت، در ph=5 بدست آمد. با افزایش زمان تماس بین جاذب و محلول میزان جذب افزایش یافته و پس از گذشت 300 دقیقه به تعادل رسیده است. در بررسی اثر غلظت اولیه مس در محدوده 100-5 میلی گرم بر لیتر، ph=5 و زمان تماس 5 ساعت، نتایج نشان داده که با افزایش غلظت مس درصد جذب کاهش یافته است. در آزمایشات مربوط به اثر دما مشاهده شده که با افزایش دما میزان جذب نیز افزایش یافته که دلیلی بر گرماگیر بودن فرآیند جذب می باشد و با بدست آمدن تغییرات منفی در اترژی آزاد گیبس برای هر سه جاذب در دمای 25 درجه سانتیگراد خود به خودی بودن فرآیند جذب نشان داده شده است. در بررسی سینتیکی اثر زمان تماس، از تطابق با سه مدل شبه درجه اول، شبه درجه دوم و نفوذ درون ذره ای مشاهده شده که نتایج برای هر سه جاذب به خوبی (r^2>0/99) با مدل سینتیکی شبه درجه دوم برازش شده اند و از نتایج بررسی مدل نفوذ درون ذره ای مشاهده شده است که مرحله نفوذ درون ذره کنترل کننده فرآیند می باشد. همچنین در بررسی اثر غلظت اولیه مس در محلول و برازش داده های تجربی با استفاده از همدما های لانگمویر، فروندلیچ، تمکین، ردلیش پترسون و با توجه به مقادیرr^2 بدست آمده، همدما ی فروندلیچ برای هر سه جاذب بیشترین سازگاری را داشته است.

در این پژوهش حذف موثر مس از محلول آبی با استفاده از هیدروژل های زانتان گام (xg)، زانتان گام-پیوند-2-اکریل آمیدو-2-متیل-1-پروپان سولفونیک اسید (xg-g-amps)، زانتان گام-پیوند-2-اکریل آمیدو-2-متیل-1-پروپان سولفونیک اسید/مونت موری لونیت (xg-g-amps/mmt) و زانتان گام/مونت موری لونیت (xg/mmt) گزارش شد. هیدروژل xg-g-amps/mmt توسط پلیمریزاسیون پیوندی 2-اکریل آمیدو-2-متیل-1-پروپان سولفونیک اسید (amps) روی زانتان گام (xg) و مونت موری لونیت (mmt) با استفاده از پتاسیم پرسولفات (kps) بعنوان آغازگر رادیکال آزاد در حضور عامل شبکه کننده متیلن بیس اکریل آمید (mba) سنتز شد. برای تهیه هیدروژل xg، amps و mmt ، برای تهیه هیدروژل xg-g-amps، mmt و برای تهیه هیدروژل xg/mmt، amps از ساختار ژل حذف شد. ساختار و مورفولوژی هیدروژل های xg-g-amps و xg-g-amps/mmt با استفاده از طیف سنج تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) شناسایی شد. هیدروژل ها شامل یک ساختار اتصال عرضی متخلخل از mmt یا amps و پلی-ساکارید xg با زنجیره¬های جانبی هستند که کربوکسیلات و سولفونات و هیدروکسیل را حمل می کنند. اثر ph اولیه محلول cu2+، اختلاط، دوز جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه cu2+ و دما روی فرآیند جذب مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر جذب در ph=5/3 ، غلظت اولیه cu2+ mg/l 321/8/، دمای ℃45، زمان تماس 5 ساعت با g/50ml0/2 از هیدروژل¬های xg-g-amps و xg-g-amps/mmt مشاهده شد. داده همدمای جذب با استفاده از پنج مدل همدما لانگ مویر، فروندلیچ، تمکین، دوبینین-رادوشکویچ و ردلیچ پترسون برازش شد و مشخص شد که فرآیند جذب از مدل همدمای لانگ مویر با حداکثر بازدهی جذب 36/77 و mg/g27/55 به ترتیب برای هیدروژل های xg-g-amps و xg-g-amps/mmt پیروی کرد. به منظور مطالعه مکانیسم جذب، مدل های مختلف سینتیک جذب مانند شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، مرتبه دوم، الوویچ، فیلم نفوذ مایع و نفوذ داخل ذره مورد مطالعه قرار گرفت و داده¬های سینتیک جذب به خوبی با مدل سرعت شبه مرتبه دوم برازش شد. بعلاوه مقادیر منفی انرژی آزاد گیبس (δg˚) kj/mol 3408/54- برای xg-g-amps و kj/mol3948/77- برای xg-g-amps/mmt در k15/298 نشان داد که فرآیند جذب خودبخودی، مطلوب و گرماگیر است. در پایان نیز رفتار تورمی هیدروژل¬ها مورد بررسی قرار گرفت و به ترتیب زیر متورم شدند: xg/mmt >xg >xg-g-amps/mmt >xg-g-amps

ترکیبات بافری موادی هستند که در تولید غالب محصولات دارویی اعم از شیمیایی و بیولوژیک کاربرد فراوانی دارند. این ترکیبات در مراحل خاصی از فرایند و به منظور ایجاد شرایطی خاص وارد ان شده و پس از ایفای نقش از آن خارج می شوند. این ترکیبات اغلب گرانقیمت هستند که در نتیجه قسمت عمده هزینه ها را تشکیل میدهند. خطرناک بودن به لحاظ زیست محیطی و همچنین بالا بودن هزینه تصفیه این مواد از دیگر مشکلات استفاده از انها در صنعت دارو سازی است. در این مطالعه سعی شد با استفاده از شیوه های ساده این مواد را بازیابی و به خط تولید بازگرداند تا به لحاظ هزینه ای صرفه جویی شود.

در این مقاله به جداسازی یون مس از محلول های آبی توسط جاذب تجدیدپذیر پوسته بادام زمینی به وسیله روش جذب سطحی پرداخته شد. پارامترهای ph, غلظت محلول,دما,زمان و مقدار جاذب بررسی شد و نتایج تجربی با مدل های سینتیکی و ایزوترم ها مطابقت داده شد.همچنین آنالیز نمونه ها با دستگا های ftir و sem انجام شد.