در این پژوهش نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا و عامل دارشده آ‏ن‏ها، با اندازه روزنه‏های متفاوت، تهیه شده و به عنوان سامانه‏ای برای رسانش پاداکساینده‏های طبیعی همانند گالیک‏اسید به کار رفت. ویژگی‏های ساختاری نانوذرات پیش و پس از بارگذاری پاداکساینده ها با استفاده از دستگاه‏های میکروسکوپ‏های الکترونی عبوری و روبشی، طیف‏سنجی فروسرخ‏ تبدیل فوریه، ایزوترم جذب نیتروژن، وزن‏سنجی‏گرمایی، زتا‏پتانسیل و پراش اشعه ایکس تعیین شد. رهایش پاداکساینده از نانوذرات بارگذاری‏شده در سیال‏های شبیه سازی شده معده، روده کوچک، روده بزرگ، مسیر خوراکی و فعالیت پاداکسایشی آن بررسی شد. اثر سمیت نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا، عامل دار و بارگذاری‏شده آن ها با گالیک‏اسید با استفاده از آزمون‏های mtt، فلوسایتومتری و میکروسکوپ فلوئورسانس بررسی و ورود نانوذرات به درون سلول‏های caco-2با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری تأیید شد. زمان اختلاط مسیتیلن افزوده شده، در مقدار معین، عامل موثری در افزایش اندازه روزنه است. طی 2 و 5 ساعت اختلاط مسیتیلن، نانوذراتی با قطر روزنه، به ترتیب، 2/44 و 3/44 نانومتر به دست آمد که میزان بارگذاری گالیک اسید در آن‏ها، به ترتیب، 0/64% و 1%، با بازدهی بارگذاری، به ترتیب، 1/28% و 2%، بود و میزان بارگذاری در نانوذرات عامل‏دارشده آن‏ها، به ترتیب، 11/4% و 12%، با بازدهی بارگذاری، به ترتیب، 19% و 20% محاسبه شد. با افزایش اندازه روزنه، سرعت رهایش گالیک‏اسید از نانوذرات بارگذاری‏شده در سیال‏های شبیه سازی شده افزایش یافت. سرعت رهایش گالیک‏اسید و ال-آسکوربیک‏اسید از نانوذرات بدون عامل در سیال مشابه معده کندتر از سیال‏های مشابه روده کوچک، روده بزرگ و بدن بود. سرعت رهایش گالیک‏اسید از نانوذرات عامل دارشده در سیال‏های مشابه روده و بدن کندتر از سیال مشابه معده بود. فعالیت پاداکسایشی گالیک‏اسید رهاشده در محیط‏های شبیه‏سازی‏شده حفظ شده بود. نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا و عامل‏دارشده آن‏ها، به ترتیب، تا غلظت 500 و 20 میکروگرم بر میلی‏لیتر روی سلول‏های caco-2 تأثیر سمی نداشتند. نانوذرات بارگذاری‏شده با گالیک‏اسید قابلیت حیات سلول‏های caco-2 را کاهش دادند. سامانه منتخب حمل پاداکساینده در این پژوهش قادر به حفظ گالیک اسید و خاصیت پاداکسایندگی آن بود. شواهد نمایانگر آن بود که نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا، عامل دارشده و بارگذاری شده آن‏ها زیست سازگار و زیست دسترس‏پذیر هستند و در هسته، هستک، میان یاخته، و آبدانک دیده شدند.

به منظور بررسی تاثیر جایگزینی بخشی از دانه غلات جیره بزهای شیرده با تفاله دانه انار سیلو شده ( بدون افزودنی و با افزودنی اوره) بر مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر، افزایش وزن روزانه و برخی فراسنجه های خون 21 راس بز شیرده آمیخته خراسان جنوبی ( با میانگین روزهای شیردهی 5/12 ± 50، تولید شیر روزانه 15/0 ± 8/645 گرم و وزن 5/2 ± 26 کیلوگرم، زایش سوم) مورد استفاده قرار گرفتند. بزها به مدت یک هفته در دوره پیش آزمایش با جیره یکسانی تغذیه شده و در طول این مدت داده¬های مربوط به مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر اندازه¬گیری شد. پس از این دوره، بزها بر اساس داده¬های جمع¬آوری شده در دوره پیش آزمایش به طور تصادفی به یکی از 3 جیره آزمایشی اختصاص داده شدند و در آغل های انفرادی ( به ابعاد 6*6 متر) قرار گرفتند. جیره¬های آزمایشی که شامل جیره شاهد ( فاقد تفاله دانه انار)، جیره حاوی 10 درصد تفاله دانه انار سیلویی و جیره حاوی 10 درصد تفاله دانه انار سیلو شده با افزودنی اوره ( بر اساس ماده خشک) بودند و به شکل کاملا مخلوط به مدت 34 روز در اختیار بزها قرار گرفتند. جیره ها به گونه¬ای تنظیم شدند که حاوی انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام یکسان بودند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 7 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که جایگزینی بخشی از دانه غلات جیره با تفاله دانه انار سیلویی باعث افزایش مصرف خوراک شد اما تولید شیر را در مقایسه با جیره شاهد کاهش داد هر چند تاثیری بر تولید شیر تصحیح شده برای 4 درصد چربی نداشت. لیکن جایگزینی دانه غلات جیره با تفاله دانه انار سیلو شده با افزودنی اوره تاثیری بر تولید شیر و تولید شیر تصحیح شده برای 4 درصد چربی نداشت. افزایش وزن روزانه، درصد پروتئین شیر، درصد لاکتوز و درصد مواد جامد بدون چربی شیر نیز تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. همچنین استفاده از تفاله دانه انار سیلویی و سیلو شده با افزودنی اوره تاثیری بر غلظت گلوکز، آلبومین، تری گلیسرید، کلسترول، اوره، پروتئین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل خون بزها نداشت. نتایج این تحقیق نشان داد که جایگزینی بخشی از غلات جیره با تفاله دانه انارسیلو شده ی بدون افزودنی اوره سبب کاهش تولید شیر و ضریب تبدیل غذایی بزهای شیری شد اما این جایگزینی با استفاده از تفاله انار سیلو شده با افزدونی اوره تاثیری بر عملکرد بزها در مقایسه با تیمار شاهد نداشت. لذا به نظر می رسد بتوان از تفاله انار سیلو شده با افزودنی اوره به عنوان یک منبع خوراکی ارزان قیمت برای جایگزینی با دانه غلات جیره استفاده نمود و سبب کاهش هزینه تولید شد.