این پژوهش با هدف بررسی تأثیر روان درمانگری چند بعدی با جهت گیری مذهبی بر هویت یابی و سلامت روانی دانش آموزان دختران نوجوان انجام شد. پس از انتخاب آزمودنی ها با روش خوشه ای چند مرحله ای، در نهایت 34 نفر (با میانگین سنی 16 سال و 5 ماه) در دو گروه آزمایش(17 نفر) و گواه(17 نفر)، به طور تصادفی جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت یک دوره 12 جلسه ای درمانگری چند بعدی با جهت گیری مذهبی قرار گرفتند. هویت یابی کلی و سه زیرمقیاس آن (هویت-یابی ارتباطی، اعتقادی و دینی) و نیز سلامت روانی و چهار زیر مقیاس آن(علائم جسمانی، اضطراب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) در دو گروه آزمایش و گواه، قبل و بعد از اجرای درمان گری اندازه گیری شد. جهت سنجش هویت یابی از آزمون سنجش عینی پایگاههای هویت «من» تجدید نظر دوم (eom-eis2) و جهت سنجش سلامت روانی از پرسشنامه سلامت روانی(ghq) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس یکراهه و آزمون t نشان دهنده تأثیر معنادار روان درمانگری چند بعدی با جهت گیری مذهبی بر افزایش میزان هویت یابی و سلامت روانی دانش آموزان دختران نوجوان بود. نتیجه گیری: درمان چندوجهی با جهت گیری مذهبی می تواند هویت یابی (و کلیه زیر مقیاسهای هویت یابی ارتباطی و اعتقادی و دینی) و نیز سلامت روانی ( و کلیه زیر مقیاس های علائم جسمانی، اضطراب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) را نوجوانان دختر را افزایش دهد. بنابر این می توان از آن به عنوان یک مداخله موثر در این مقطع سنی استفاده کرد.