تلاش های فراوانی به منظور حذف آلاینده ها از آب و در نتیجه محیط زیست انجام شده است. به این منظور از روش های گوناگونی استفاده گردیده است. یکی از روش هایی که در این زمینه کاربرد مناسبی دارد فرایند جذب سطحی می باشد که در این پژوهش از آن استفاده شده است. یکی از جاذب هایی که به دلیل خواص ویژه اش نمایش فوق العاده ای از خود نشان داده است آیروژل های سیلیکاتی می باشند که از آنها برای حذف انواع مختلف آلاینده ها استفاده شده است. از معایب آیروژل های مرسوم مقاومت مکانیکی پایین آنها می باشد که عملا کار با آنها را دشوار کرده و به علت عدم توانایی بازیابی، صرفه اقتصادی آن ها را پایین آورده است. به منظور افزایش مقاومت مکانیکی آیروژل ها هم از روش های مختلفی استفاده شده است. در این پژوهش هدف افزایش استحکام آیروژل سیلیکاتی و سپس استفاده از آن به عنوان یک جاذب به منظور حذف آلاینده دی کلروبنزن از محیط آبی به عنوان مدل آلاینده های آلی می باشد. به این منظور ابتدا آیروژلی بر پایه یک پیش ماده پلیمری مناسب جهت افزایش خاصیت مکانیکی سنتز گردیده و سپس با استفاده از هگزا متیل دی سیلازان اصلاح سطح انجام گرفته است. همچنین فرایند سنتز این آیروژل در دما و فشار محیط صورت گرفته است. به منظور تعیین مشخصات جاذب از آزمون های طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی روبشی، آنالیز جذب و واجذب bet، اندازه گیری حجم و توزیع اندازه روزنه bjh، زاویه تماس قطره آب و همچنین آزمون تعیین مقاومت مکانیکی و به منظور تعیین غلظت آلاینده در آزمایشات جذب از آزمون uv-vis استفاده شده است. نتایج نشان دادند که ساختار ماده به خوبی شکل گرفته و اصلاح سطح با موفقیت انجام گردیده است. همچنین در عین مقاومت مکانیکی بالا شاهد سطح ویژه مناسب هستیم.