در این تحقیق اثر زمان شروع تغذیه فعال از روز 9، 10، 11، 12 و 13 (ام) پس از تفریخ با غذای زنده (ناپلئوس آرتمیا) ، روی بقا لارو تاسماهی ایرانی و لارو ماهی شیپ مورد مطالعه قرار گرفته است.

دو رگه گیری بین کپور علفخوار ماده ‏‎(clenopharygodon idella)‎‏ و کپور سرگنده نر ‏‎‏‎h‎ypophthalmichthys nobilis)‎‏) انجام پذیرفت. تکثیر مولدین به صورت مصنوعی و با استفاده از هورمون ‏‎lrh-a‎‏ صورت پذیرفت. در نتایج دورگه ، درصد لقاح تخمها 88درصد ، نسبت تفریح 90درصد و همچنین نسبت لارو دارای شنای فعال 90درصد حاصل گردید. و درنتایج شاهد به ترتیب درکپور علفخوار ، درصد لقاح 70درصد ، نسبت تفریح 65درصد و نسبت لارو دارای شنای فعال 89درصد و همچنین درکپور سرگنده درصد لقاح 95درصد ، نسبت تفریح 95درصد ونسبت لارو دارای شنای فعال 95درصد تعیین گردید. در طول دوره انکوباسیون تکامل جنینی دو رگه ها تقریبا همانند دیگر کپور ماهیان چینی بود و تا روز پنجم ، لاروها به صورت طبیعی تکامل یافته و سپس به منظور پرورش به داخل استخرهای خاکی به مساحت 400متر مربع انتقال داده شدند. به واسطه عدم تکامل دهان و آبشش برخی لاروها دراولین روز پس از شروع تغذیه خارجی ، تلفات شدیدی به میزان 60درصد مشاهده گردید.