ایندومتاسین از جمله داروهای نامحلول در آب است که جذب خوراکی آن توسط سرعت انحلال محدود می شود. بنابراین افزایش سرعت انحلال این دارو ممکن است سرعت و وسعت بازدهی بدنی ایندومتاسین را افزایش دهد. تکنیکهای پراکندگی جامد یکی از روشهای مناسب برای افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب محسوب می شود. به همین منظور اقدام به تهیه پراکندگی جامد ایندومتاسین و حامل شد و برای اینکه نتیجه بهتری حاصل شود از نسبت های مختلف دارو و حامل همچنین برای بررسی تاثیر طول زنجیره پلیمر، از سه پلیمر با اوزان مولکولی متفاوت استفاده شد. برای مقایسه نتایج بدست آمده، اقدام به تهیه مخلوط فیزیکی دارو و حامل با نسبتهای مختلف گردیده و جهت تهیه پراکندگی جامد از روش همسایش بهره برده شد.