اختلالات کبدی و مجاری صفراوی از مشکلات عمده دستگاه گوارش محسوب می شود. از آنجا که کبد بزرگترین عضو داخلی بدن است و نقش محوری در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک از جمله هوموستاز گلوکز، سنتز پروتئین های پلاسما، سنتز لیپید و لیپوپروتئین ها، تولید و ترشح اسیدهای صفراوی و ذخیره ویتامین ها و نیز بیوترانسفورماسیون ، سم زدایی و دفع انواع مختلف از ترکیبات اندوژن و اگزوژن را بر عهده دارد، تظاهرات بالینی بیماریهای کبد متنوع بوده و ممکن است کاملا نامحسوس باشند. در این مطالعه سعی شده است تا ترکیبات مختلف موثر بر کبد و مجاری صفراوی که اثرات کبدی آنها با استفاده از متدهای آزمایشگاهی مختلف به اثبات رسیده است و عوارض کمتری نسبت به ترکیبات شیمیایی دارند مورد بحث قرار گیرد.