دراین پایان نامه ، بررسی ظهور جریان نوگرایی(مدرنیسم) در نقاشی اروپا منجر به شناخت تاریخچه این حرکت، بستر اجتماعی که در آن هنر نوگرا شکل می گیرد، و هنرمندان پیشرو این نهضت می شود. سپس با درک ریشه های نوگرایی در غرب ، به مطالعه تاریخچه و ویژگیهای هنر نقاشی ایران می پردازد. (تا زمان آغاز نوگرایی به شیوه غربی در ایران). این بررسی از دو دیدگاه صورت می گیرد ، نخست آن که در می یابیم بسیاری از خصوصیات نگارگری ایرانی، در قرن بیستم دستمایه هنرمندان نوگرای غربی قرار می گیرد. و بسیاری از مشخصات این هنر اصیل ایرانی درهنر نوگرای غرب نیز پدیدار می شود، و مطالب مهم دیگر آن که نگارگری ایرانی تا پیش از سبک کمال الملک ، دارای روند رشد بالنده ای به سمتی نوعی نوگرایی خاص ایرانی است که با فضای زمانه و خواست جامعه همخوانی دارد. شناخت این جریان ما را به عمق غنای نقاشی ایرانی و دارا بودن ظرفیت تغییر و تحول در آن آشنا می کند و در می یابیم که هنر نوگرای ایران نیز بایستی بر مبنای همین جریان در عصر حاضر شکل گیرد.