این تحقیق که تحت عنوان بررسی امکان فراوری زیرکن در مقیاس آزمایشگاهی از منطقه کلاردشت تعریف گردیده است، ابتدا با بررسی خصوصیات بارز زیرکن ، روشهای فرآوری مورد نیاز جهت تغلیظ زیرکن را مطرح نموده و سپس با استفاده از این روشها، مراحل تغلیظ طراحی شده است. در راه خصوصیات مهمی نظیر وزن مخصوص بالا، غیرمغناطیسی بودن و نارسابودن در نظر گرفته شده و برطبق این خواص ، روشهای آرایش ثقلی ، مغناطیسی و الکتریکی برای فراوری زیرکن بکار رفته است. برای انجام آرایش ثقلی از میز لرزان استفاده شده است، برای آزمایش مغناطیسی از جداکننده مغناطیسی استوانه ای القایی با شدت بالا استفاده شده و در آزمایش الکتریکی، جدا کننده الکتروستاتیک بکار رفته است. در پایان آزمایش میز لرزان ، عیار 11/3 درصد برای زیرکنیم بدست آمد. پس از مرحله مغناطیسی عیار 55/3 درصد و پس از مرحله الکتروستاتیک عیار 28/4 درصد برای زیرکنیم بدست آمد. در ایبن تحقیق به دلیل پائین بودن عیار زیرکنیم در سنگ مادر نتایج خوبی حاصل نشد و نتیجه نهایی حاکی از آنست که در منطقه مورد نظر امکان تهیه کنسانتره زیرکن با عیار مورد استفاده در صنایع هسته ای وجود ندارد.