در این پایان نامه ، روشی نو برای کنترل ارتعاشات ورق ارائه می شود. ابتدا تئوری ورقهای نازک و ضخیم به دقت مطالعه می شوند و سپس معادلات حاکم بر رفتار دینامیکی ورق با استفاده از اصل هامیلتون و بیان تانسوریتئوری میندلین-رایزنر استنتاج می شوند. برای طراحی کنترلر بهینه ، مدل مورد نیاز که تشریح کننده دینامیک سیستم است ، به روش اجزا محدود توسعه داده می شود. در روش اجزای محدود توجه اساسی بر استفاده از المانهای لاگرانژی و هتروسیس با توابع شکل خاصی ، متمرکز است. مدلسازی اجزا محدود بگونه ای انجام می شود که قابلیت مدل شدن هر دو نوع ورق نازک و ضخیم وجود داشته باشد.نتیجه استفاده از این روش، سرو کار داشتن با درجات آزادی کمتر است.با استفاده از پاسخ دقیق مربوط به بعضی حالتهای خاص ارتعاشی ورق، صحت مدل اجزا محدود مورد ارزیابی قرار می گیرد. یکی از اهداف مهم این تحقیق ، کاهش دادن ارتعاشات ورق با توجه به محدودیتهایی است که معمولا در کاربردهای صنعتی بروز پیدا می کند. برای غلبه بر این محدودیتها ، نقاط خاصی از ورق برای اعمال کردن سیگنالهای کنترلی انتخاب می شوند و تهیه سیگنالهای پسخورد نیز از نقاط مناسب صورت می گیرد.