نام پژوهشگر: روح انگیز کراچی
مهشاد شهبازی مریم حسینی
جریان های شعر فارسی در دوران معاصر، پیش از این، از چشم اندازهای کلی مورد بررسی قرار گرفته است، لیکن تا به حال به طور خاص به پژوهش در باب جریان های شعر زنان معاصر پرداخته نشده و نقش بسیاری از زنان شاعر در شکل گیری جریان های شعری، در این دوره، نادیده گرفته شده است . به همین منظور، پژوهش حاضر با عنوان " جریان شناسی شعر معاصر زنان از سال 1300 تا 1357 "، به باز شناسی جریان های شعری به وجود آمده در این دوران، و بررسی مواضع و ویژگی های آن ها می پردازد و بر آن است که نقش هر یک از زنان شاعر شاخص این دوره را در روند جریان شعر معاصر، به گونه ای برجسته و با استفاده از روش های علمی، مشخص نماید. جریان شعر اخلاقی و تعلیمی، جریان شعر مهاجرت، جریان شعر کودک و نوجوان، جریان شعر زنانه و جریان شعر مذهبی، جریان های شعری شاخصی هستند که در این رساله بازشناسی و معرفی گردیده اند. این پژوهش نشان می دهد که تحولات اجتماعی و سیاسی دوران مورد مطالعه و تغییراتی که در جایگاه زنان در این دوره به وجود آمده، چه تأثیری بر ادبیات به طور عام و بر شعر شاعران زن به طور خاص، داشته است .نقد آثار زنان شاعر جریان ساز معاصر – پروین اعتصامی، ژاله اصفهانی، پروین دولت آبادی، سیمین بهبهانی، فروغ فرخزاد، طاهره صفارزاده - و بررسی شگردهای هنری، زبان شعری و مضامین شعر ایشان، در شش فصل جداگانه تدوین گردیده است که ما را در شناخت و تبیین جریان های شعری و چگونگی تأثیر گذاری شاعران مورد بحث بر شاعران پس از خود یاری می دهد . این پژوهش به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام می شود و همچنین در صدد است که جریان سازترین شاعر زن معاصر را با ارائه ی شواهد معتبر، معرفی نماید . واژگان کلیدی: جریان شناسی، شعر معاصر زنان، شاعران زن جریان ساز، جریان شعر زنانه .
مهشاد شهبازی مریم حسینی
جریان های شعر فارسی در دوران معاصر، پیش از این، از چشم اندازهای کلی مورد بررسی قرار گرفته است، لیکن تا به حال به طور خاص به پژوهش در باب جریان های شعر زنان معاصر پرداخته نشده و نقش بسیاری از زنان شاعر در شکل گیری جریان های شعری، در این دوره، نادیده گرفته شده است . به همین منظور، پژوهش حاضر با عنوان " جریان شناسی شعر معاصر زنان از سال 1300 تا 1357 "، به باز شناسی جریان های شعری به وجود آمده در این دوران، و بررسی مواضع و ویژگی های آن ها می پردازد و بر آن است که نقش هر یک از زنان شاعر شاخص این دوره را در روند جریان شعر معاصر، به گونه ای برجسته و با استفاده از روش های علمی، مشخص نماید. جریان شعر اخلاقی و تعلیمی، جریان شعر مهاجرت، جریان شعر کودک و نوجوان، جریان شعر زنانه و جریان شعر مذهبی، جریان های شعری شاخصی هستند که در این رساله بازشناسی و معرفی گردیده اند. این پژوهش نشان می دهد که تحولات اجتماعی و سیاسی دوران مورد مطالعه و تغییراتی که در جایگاه زنان در این دوره به وجود آمده، چه تأثیری بر ادبیات به طور عام و بر شعر شاعران زن به طور خاص، داشته است .نقد آثار زنان شاعر جریان ساز معاصر – پروین اعتصامی، ژاله اصفهانی، پروین دولت آبادی، سیمین بهبهانی، فروغ فرخزاد، طاهره صفارزاده - و بررسی شگردهای هنری، زبان شعری و مضامین شعر ایشان، در شش فصل جداگانه تدوین گردیده است که ما را در شناخت و تبیین جریان های شعری و چگونگی تأثیر گذاری شاعران مورد بحث بر شاعران پس از خود یاری می دهد . این پژوهش به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام می شود و همچنین در صدد است که جریان سازترین شاعر زن معاصر را با ارائه ی شواهد معتبر، معرفی نماید .