مقدمه : امروزه تصادفات وسایل نقلیه موتوری مسول تعداد قابل توجهی از موارد مرگ و میر در کشورهایی است که اخیراً به شمار کشورهای در حال موتوریزه شدن پیوسته اند. در چنین شرایطی آمار خاصی از انواع آسیب های سر و گردن در کشور ما موجود نیست. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آسیب های سروگردن در تصادفات موتورسیکلت برحسب سن، جنس، محل تصادف، اوقات شبانه روز و سایر فاکتورهای مرتبط با تصادف صورت گرفته است. روش کار : این مطالعه بصورت توصیفی-مقطعی بر روی پرونده 319 بیماری که در طی یک سال ( 1381 ) در بیمارستان شفیعیه زنجان بستری شده بودند، انجام شد و سپس سوالات پرسشنامه با استفاده از اطلاعات پرونده ها تکمیل گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج : در این مطالعه 319 بیمار دچار سانحه موتورسیکلت بررسی شدند. 83 نفر (26%) دچار آسیب های صورت و گردن بودند که از این تعداد آسیب نسج نـرم 65% و شکستگــی استخوان 5/35% موارد بود. همه بیماران مرد بوده و بیشترین شیوع آسیب در گروه سنی 24-20 سال (28%) و در رده بعدی درگروه سنی 19-15 سال (23%) بود. 80% سوانح در داخل شهر رخ داده و بیشترین زمان وقوع حادثه ساعت 24-18 (42%) و بعد از آن در ساعت 18-12 بوده است (37%). تصادفات در فصول بهار (52%) و تابستان شایع تر بودند. شایع ترین شکستگی های استخوان صورت به ترتیب بینی 16 مورد، مندیبل 9 مورد، له فورتii 2 مورد، قوس زایگوما 1 مورد، کف اربیت 1 مورد بود. نتیجه گیری : در این مطالعه میزان آسیب های سروصورت در تصادفات موتورسیکلت در مقایسه با مطالعات دیگر بیشتر است و برخلاف این مطالعات سوانح داخل شهر بیشتر بوده که لزوم تأکید بیشتر بر وضع قوانین سخت و بهبود استانداردهای ایمنی خیابان ها را یاد آوری می کند. واژه های کلیدی : موتور سیکلت – سانحه – ضایعات سر و گردن