کلمه مدرن پیوسته در تقابل با دو مفهوم کهنه و سنت قرار می گیرد و زمان پیوسته مفهوم مدرن را تغییر می دهد. اصل مدرنیته به معنای همواره به پیش رفتن است و در عین حال معنای فرا خواندن و کنار گذاردن کهنه . اگر چه درگیری میان قدیمی ها و مدرن ها در طول تاریخ همیشه در جریان بوده با ظهور رنسانس در قرن چهاردهم میلادی حد فاصلی بنیادی میان عصر کهن و عصر مدرن کشیده شد. اساس تفکر مدرنیته بر پایه تفکرات و نظریات اندیشمندان و فلاسفه دوران روشنگری استوار شده است و ویژگی شاخص آن تحولات دایمی است و دانش و اعتقادات خود را به مثابه جریاناتی سیال ؛ گذرا و متغیر تلقی می کند . هنر مدرن که در طی یک دگر دیسی تدریجی پای به عرصه هستی گذارد محصول تحولی تاریخی در اندیشه و فن آوری اروپایی است .