توسعه روزافزون صنایع و افزایش جمعیت در مناطق ساحلی منجر به افزایش تولید و تخلیه فاضلاب دراین مناطق شده است. بدلیل بالا بودن سطح آب زیرزمینی در مناطق ساحلی ، تخلیه فاضلاب به دریا یکی از روشهای موثر و کارا در دفع فاضلاب در این مناطق می باشد. از آنجائیکه تخلیه فاضلاب به دریا علاوه بر مسائل بهداشتی ، اثرات نامطلوب ظاهری نیز بر محیط زیست دارد، استفاده از سیستمهای پخش ‏‎outfall‎‏ موجب کاهش اثرات مخرب ناشی از تخلیه به دریا می گردد. جهت ترقیق بهینه فاضلاب خصوصا در مناطق کم عمق ساحلی ، استفاده از پخشاننده ها لازم به نظر می رسد . پخشاننده ها از یک ساختمان خطی تشکیل شده اند که فاضلاب از میان سوراخهای متعددی که در فواصل یکسان تعبیه شده اند، خارج می گردد. با توجه به اینکه ساخت پخشاننده ها نیاز به صرف زمان و هزینه بالائی دارد ، امروزه از مدلهای عددی جهت تخمین میزان ترقیق و پیش بینی رفتار تخلیه آلاینده استفاده می شود . یکی از مدلهای شناخته شده در طراحی ‏‎outfall‎‏ نرم افزار ‏‎cormix‎‏ می باشد. این نرم افزار براساس طبقه بندی مشخصه های طولی طبقه بندی شده است.