خلیج فارس در سده اخیر ، بدون تردید یکی از مهم ترین و حساس ترین مناطق جهان در نگرش های ژئواستراتژیک بوده است لذا در آغاز قرن 21 به عنوان مهم ترین کانون تحولات منطقه ای مورد توجه قرار گرفته و به تعبیر کلاسیک ژئوپلتیک ها ، هارتلند یا قلب زمین ، نامیده شده است اهمیت منطقه خلیج فارس به عنوان یک منطقه حساس جغرافیایی و ژئوپلتیکی جهان برای هیچ تحلیل گر و صاحب نظر مسائل بین المللی پوشیده نیست و به این لحاظ همواره مورد توجه قدرت های بزرگ بین المللی بوده است سرعت فزاینده تحولات در منطقه خوار میانه و انتقال این مسائل به کانون محوری آن ، خلیج فارس از جمله پدیده های مهم قرن بیست و یکم میباشد که کلیه بازیگران سیاسی به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس را تحت تاثیر قرار داده است . و تا وقتی خلیج فارس همچنان عرصه منازعات و تهاجمات گسترده بیگانگان باشد ، تاثیر جغرافیایی منطقه بر تامین امنیت سیاسی – نظامی کشورهای ساحلی آن ، بیش از گذشته اهمیت خواهد داشت . پژوهش حاضر به تبیین جایگاه منطقه و کشورهای خلیج فارس و نیز تضمین تنگناها و فرصت های آن اختصاص دارد . تنگناهایی همچون : عدم وجود اجتماع بین کشورهای حاشیه خلیج فارس ، محدودیت درهمکاری های تجاری بین کشورهای همسایه و وابسته به کشورهای بیگانه مانند آمریکا . و فرصت هایی نظیر : موقعیت های استراتژیک در خطوط مرزی ، جغرافیایی امنیتی پایدار در ترانزیت نفت و گاز و استفاده از پتانسیل های بین المللی و جغرافیایی کشورها . این موار از جمله عوامل موثر در سیمای آینده و تحولات آتی منطقه هستند که مورد تحلیل و بررسی قرار خواهیم داد . واژه های کلیدی : جغرافیای سیاسی – امنیتی ، کشورهای حاشیه ، فرصت ها و تنگناها ، خلیج فارس

سازه های فضاکار گروهی از سازه ها می باشند که برای پوشش ابنیه با دهانه نسبتا بزرگ در دو جهت متعامد مورد استفاده قرار می گیرند.با توجه به نیاز روزافزون کشور دراستفاده از این نوع سازه ها در ساخت آشیانه های هواپیما، استادیومهای ورزشی ، نمایشگاههای چندمنظوره و ... و با توجه به عدم وجود آئین نامه مدون برای سازه های فضاکار در سطح جهانی ، تدوین این آئین نامه به صورت تصمیمی جدی مطرح گردیده است. در این پایان نامه به بخشی از آئین نامه به شرح زیر در چارچوب آئین نامه جامعی که در نظر است توسط دانشگاه تهران تدوین گردد، پرداخته شده است.یکی از مهمترین بخشهای هر آئین نامه کنترل و تضمین کیفیت می باشد و با توجه به آن که استفاده گسترده از سازه های فضاکار در کشورمان به نحو شایسته ای تحقق نیافته و به دلیل اهمیت کنترل و تضمین کیفیت دراین نوع سازه ها ، ضرورت تدوین این بخش از آئین نامه محرز می گردد.