فرودگاه یکی از انگشت شمار بناهایی است که سرتا پا مدرن است. فرودگاه و ساختمان اصلی آن ، یعنی پایانه مسافری فاقد هر گونه پیشینه ای است . پایانه مسافری معمولا عبارت بود از ساختمانی بزرگ و چهارگوش ، بعضا با سیستم جاده ای دو سطحی در قسمت زمینی و یک تراس زمینی پرزرق و برق که مستقیما به قسمت هوایی دسترسی و اشراف داشته.برج کنترل ساختمانی مجزا بود مشرف بر باندهای پرواز و سکوها.ساختمانهای جنبی و پشتیبانی عبارت بودند از آشیانه ها، محوطه های سرویس هواپیما، توقفگاههای خودرو، هتلها و ساختمانهای اداری برای خطوط هوایی و با متصدیان و مسئولین فرودگاه.در هر حال با خاتمه سده بیستم ، فرودگاه، آغازگر یکی از دگرگونیهایی بود که بلوغ گونه ای از ساختمان را بشارت می داد.امروزه فرودگاه مجموعه ای پویاست، وجودی چندمنظوره که غنای فرهنگی و زندگی متنوع امروزی را منعکس می کند، در نتیجه فرودگاه جدید مرکز رشد منطقه ای است که توجهی به کمربندهای سبز و یا ارزشهای سنتی جوامع همجوار خود ندارد.