شهرها به عنوان بستر مراکز تمدن انسانی و صنعتی می باشند این نقاط متناسب با فعالیتهای انسانی دائما در حال تغییر و تحول بوده که در برخی مواقع این تغییر و تحولات قابل پیش بینی و در برخی از مواقع غیرقابل پیش بینی است. شهر مشهد مقدس که دومین شهر پرجمعیت ایران است به صورت غیرمترقبه ای در خلال سالهای 1375-1325 رشد داشته است که این رشد شهری باعث ایجاد قارچ گونه محلات شهری مهاجرنشین شده است که متعاقب آن نیز ترافیک شهری و تراکم شهری و ... مشکلاتی همراه شده است. لذا در این تحقیق سعی برآنست که مناطقی از شهر مشهد که در بین سالهای 77-1366 دچار تغییرات بوده کشف و از نظر کمی و کیفی مورد ارزیابی قرار گرفته و جهت توسعه آینده نیز مشخص شده است.