پایان نامه حاضر، بررسی ریشه ای در شناخت شاهنامه بایسنغری دارد که در دو جز مسیر این شناخت هموار می گردد. در جز اول که خود درآمدی بر شناخت نقاشی ایرانی در آغاز تا دوره تیموری، جدا از بحث سیرتاریخی این هنر، و بررسی روندهای شکل گیری آن ، مسئله مهم زیبایی شناسی نیز به میان می آید تا از این منظر نیز آثار مذکور مورد شناخت واقع شوند. در جز دوم که جز اصلی و مهم پایان نامه است، با شناختی که پیش از این در جز اول بدست آمده، بررسی چهارگانه اثر برگزیده از بیست و دو اثر شاهنامه بایسنغری آغاز می شود. این انتخاب با توجه به این که سه استاد بزرگ زمان در کارگاه بایسنغری مشغول تهیه نگاره های مورد نظر بوده اند و هم تفاوت در شیوه ترکیب بندی و رنگ بندی و طراحی آنها، انجام شده است. برای هر نگاره ، شناخت تصویری قصه در شعر فردوسی ، برداشت نگارگر و نحوه اجرای وی ، چگونگی طرح و ساختار ترکیب بندی (تحلیل هندسی قاب و تصویر) و تحلیل شکل و فضای نگاره و تحلیل رنگ در هر اثر و نوع چیدمان آنها، مورد بررسی واقع می شوند تا در پایان به شناختی جامع درباب تصاویر شاهنامه بایسنغری دست یافت.