نام پژوهشگر: علیرضا صالحی نوده

بررسی تنوع پاسخ تکثیری لنفوسیتهای آبر علیه عصاره فولیکول مو در افراد سالم و مبتلا به آلوپشیا آره آرتا
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1379
  علیرضا صالحی نوده   محمد موذنی

آلوپشیا آره تا یک بیماری التهابی مزمن و شایع مو و ناخن هاست که در برخی از موارد منجر به ناتوانی رشد و ریزش مو می گردد. تاکنون عوامل متعدد از جمله عوامل ژنتیکی، خودایمنی، آتوپی، استرس و ... بعنوان عوامل موثر در ابتلا و شدت بیماری شناخته شده اند. با این وجود علت اصلی ابتلای افراد به این بیماری هنوز به طور دقیق شناسایی نشده است. دلایل متعددی نظیر وجود آتوآنتی بادیها بر علیه آنتی ژنهای فولیکول مو و همچنین ارتشاح سلولهای صلاحیت دار سیستم ایمنی در مناطق آسیب دیده از بیماری، باعث شده است تا اکثر محققین این بیماری را در زمره بیماریهای خود ایمنی قرار دهند. در تحقیقی که در گروه ایمنی شناسی دانشگاه تربیت مدرس در ارتباط با نقش ایمنی هومورال در پاتوژنز بیماری آلوپشیا آره آتا صورت گرفت شواهدی از وجود نئوآنتی ژنها در فولیکول موهای مبتلا بدست آمد لیکن به دلیل اینکه تحقیقات متعدد انجام شده، حاکی از اهمیت بازوی سلولی سیستم ایمنی در پاتوژنز بیماری آلوشیا آره آتا می باشد بر آن شدیم تا با بکارگیری تست ‏‎ltt‎‏ به جستجو و اثبات وجو نئوآنتی ژنهای در فولیکول موهای مبتلا بپردازیم. به این منظور پاسخ تکثیری لنفوسیتهای ون محیطی در دو گروه بیمار و سالم به طور مجزا بر علیه عصاره فولیکولی افراد سالم و بیمار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشاندهنده عدم وجود اختلاف معنی دار در پاسخ تکثیری لنفوسیت های خون محیطی افراد سالم و مبتلا به آلوپشیا نسبت به عصاره فولیکولی موی سالم بود. این پاسخها در مقابل عصاره فولیکولی موی مبتلا نیز تفاوت معنی داری از خون نشان نداد. ‏‎(p=0/808)‎‏. با توجه به نتایج بدست آمده اگر چه نتوانستیم وجود نئوآنتی ژنها را در فولیکول موی مبتلا به آلوپشیا اثبات نمائیم لیکن این نتایج نمی توانند نقش نئوآنتی ژنها در پاتوژنز بیماری را نیز به طور کامل رد کند، زیرا در آزمایش ‏‎ltt‎‏ سلولهای تکثیر شونده از نوع خاطره ای بوده و تمالا درصد این سلولها در خون محیطی بسیار پایین می باشد و پاسخ ایمنی بیشتر به مناطق درگیر همچون اطراف فولیکولهای موی مبتلا محدود می شود. لذا تفاوت در پاسخ تکثیری لنفوسیت های خون محیطی نمی تواند دقیقا بیانگر چگونگی پاسخهای ایمنی در مناطق درگیر باشد. روشن شدن این مسئله نیازمند انجام تحقیقا بیشتر در این زمینه است.