پژوهش حاضر تحت عنوان ((بررسی اثر روان درمانی حمایتی در کاهش اختلالات روانی زنان مبتلا به سرطان سینه)) انجام گرفته است. به منظور دسترسی به اهداف پژوهش یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی مطرح گردید:فرضیه اصلی:1- روان درمانی حمایتی اثر مثبتی بر نیمرخ روانی بیماران سرطانی دارد. فرضیه های فرعی:الف) بیماران گروه کنترل در مقایسه با گروه آزمایش از علائم مرضی ‏‎(pst)‎‏ بیشتری برخوردارند.ب) بیماران گروه کنترل در مقایسه با گروه آزمایش از عمق اختلال‎(‏‎gsi‎‏)‎‏ بیشتری برخوردارند.ج) بیماران گروه کنترل در مقایسه با گروه آزمایش از شدت ناراحتی ‏‎(psdi)‎‏‎‏ بیشتری برخوردارند.جمعیت مورد تحقیق: کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه مرکز بیماریهای پستان، و بیمارشتان شهدای تجریش شهر تهران بود که بین آنها 70 نفر انتخاب و با توجه به ملاکهای مورد اشاره در پرسشنامه اطلاعات فردی، آزمون ‏‎24 scl-90. r‎‏بیمار به طور هدفمند انتخاب شدند، سپس از این عده به طور تصادفی 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند که در طی مراحل انجام آزمایش به علت افت آزمودنی (3 نفر) 9 نفر در هر دو گروه قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش به مدت 2 ماه هفته ای یکبار به فاصله 7 روز در جلسه ای 90 دقیقه ای در گروه روان درمانی حمایتی شرکت نمودند. روش تحقیق به صورت تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جهت بررسی برابری واریانسها ابتدا از آزمون ‏‎f‎‏ و سپس از آزمون ‏‎‎‏‏‎t‎‏ مستقل در موقعیت پیش آزمون برای دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. نتیجه حاصله بیانگر آن بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه در موقعیت پیش آزمون در بررسی سه عامل ‏‎(gsi, pst, psdi)‎‏ وجود نداشت. ‏‎(p<0/01)‎‏و فرض های تحقیق با استفاده از تفاضل نمرات در موقعیت های پیش آزمون پس آزمون گروه آزمایش و کنترل با بکارگیری آزمون پرامتریک ‏‎t‎‏ برای نمرات بدست آمده به اثبات رسیده است و تفاوت در سطح ‏‎(p>0/01)‎‏ معنی دار بوده است. در پایان پیشنهاداتی جهت کاهش اختلالات روانی زنان مبتلا به سرطان سینه ارائه شد.