صندلی های چرخداری که توسط طوقه های دسته دار به حرکت درمی آیند به علت گشتاور اعمال شده در شانه های فرد منجر به واکنشهای قلبی تنفسی نسبتا بالائی می شوند لذا برای رفع نفیسه فوق مکانیزم جدیدی برای حرکت صندلی چرخدار پیشنهاد می شود. در این مکانیزم، سرنشین برای بحرکت درآوردن ویلچر از یک اهرم استفاده می کند. سیستم حرکت براساس مکانیزم چهارمیله ای (لنگ و آونگ) میباشد که مکانیزم مذکور ساده و مقرون به صرفه میباشد. در مقایسه با صندلی های چرخداری که دارای طوقه هندریم جلو برنده میباشد صندلی چرخدار اهرمی دارای یک امتیاز هست که به سرنشین اجازه می دهد متناسب با توان خود و شرایط ارگونومی مناسب تغییراتی در پارامترهای سیستم حرکتی ایجاد نماید. عواملی از قبیل طول هر یک از لینک ها در مکانیزم چهارمیله ای احتمال بهره گیری فقط از یک دسته (سمت راست یا سمت چپ) سازگار نمودن فرد یا موقعیت اهرم و همچنین نحوه فرمان دادن و ترمز گرفتن آسانتر در این سیستم طراحی شده است.