دیابت با عوارض جدی و مرگ زودرس همراه است، اما تشخیص به موقع و درمان دیابت می تواند در پیشگیری یا تاخیر شروع عوارض دراز مدت موثر باشد. درمان موثر دیابت شامل کنترل قند خون، فشار خون و لیپیدها (چربی ها، مانند کلسترول) است که به طور قابل توجهی می تواند بروز این عوارض را کاهش دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره آبی الکلی کهورک بر روی رت های دیابتی شده با stz و تغذیه شده با غذای چرب در دو آزمایش مختلف بود. برای هر آزمایش، 48 سر رت نژاد ویستار (از 200 تا 250 گرم) به طور تصادفی در قالب طرح فاکتوریل 3 × 2، توزیع با دو گروه دیابتی (سالم و دیابتی / تغذیه شده با غذای چرب و رژیم غذایی سالم) و سه تیمار (دوز 0، 50 و 75 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن عصاره کهورک). پس از تجویز خوراکی عصاره به مدت دو هفته کهورک در افراد سالم باعث افزایش گلبول های قرمز، سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و لنفوسیت گردید، غذای چرب باعث افزایش گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و کاهش پلاکت شد، دیابت سبب کاهش آلبومین، پروتئین تام و اسیداوریک و افزایش اوره گردید، همچنین کهورک در طرح هیپرکلسترولمی باعث افزایش آلبومین و پروتئین تام و افزایش اوره شد و غذای چرب باعث کاهش اوره گردید.

یکی از اهداف این پژوهش بررسی اثر اسانس¬های گیاهی و اسید سالیسیلیک (sa) بر رشد قارچ¬ها در شرایط درون شیشه¬ای بود. نتایج نشان داد اسانس¬های میخک، آویشن شیرازی و زیره سبز بیشترین اثر را بر کاهش رشد قارچ¬ها نشان دادند. بر اساس نتایج این آزمایش، تیمارهای برتر جهت بررسی فعالیت ضدقارچی روی میوه¬های مایه¬زنی شده پرتقال خونی رقم سانگوئینلا انتخاب شدند. نتایج این آزمایش نشان داد بیشترین کنترل پوسیدگی روی میوه های مایه¬زنی شده با قارچ¬ p. digitatumدر تیمارهای اسانس¬های آویشن شیرازی و میخک و روی میوه¬های مایه¬زنی شده با قارچ p. italicum در تیمارهای اسانس¬های زیره سبز و میخک به دست آمد. هدف دیگر این پژوهش بررسی اثر کاربرد پس از برداشت sa و اسانس¬ بر خصوصیات کیفی میوه طی دوره انبارداری بود. نتایج نشان داد تیمارها باعث کاهش معنی¬دار میزان درصد کاهش وزن، tssو اسیدیته و افزایش معنی¬دار ta و ویتامین ث نسبت به تیمار شاهد گردیدند.

چکیده ندارد.

کتامین بیهوشی دهنده ای سریع الاثر و کوتاه مدت است با بیدردی عالی که نسبتا مطمئن بوده و بسهولت و با قیمت ارزان خصوصا در جهان سوم در دسترس میباشد. متاسفانه عارضه ناخوشایند دارو، توهم و پدیده ‏‎dissociative‎‏ بعد از بیهوشی میباشد. این عارضه برخاسته از اثر کتامین روی سیستم عصبی مرکزی ‏‎(cns) است. که جهت پیشگیر از این عارضه داروهای متعدد استفاده شده است بنزودیازپینها (دیازپام) از دسته داروهای موثر میباشند، ولی این عارضه را بطور کامل مانع نمی شوند. مقایسه اثر داروهای دیازپام-فنتانیل و دیازپام-نرمال سالین در پیشگیری از توهم بعد از بیهوشی با کتامین. بیماران با اعمال جراحی کوتاه مدت ‏‎20-30min‎‏ بدون ممنوعیت مصرف کتامین در گروه سنی 15 تا 65 سال بطور تصادفی انتخاب واز ظر مصرف دو گروه دارویی بطور بلایند تحت بیهوشی قرار گرفتند و در ریکاوری از نظر بروز توهم بررسی شدند. نوع مطالعه ‏‎case-control‎‏ و محل مطالعه بیمارستان خاتم الانبیا (ص) و زایشگاه قدس زاهدان و مدت مطالعه 6 ماه بود. متغیرهای اصلی : 1. داروها (نرمال سالین و فنتانیل) -مستقل 2.توهم -وابستهمتغیرهای مخدوش کننده: سن، جنس و مصرف داروهای دیگر بطور همزمانبیشترین نوع توهم در کل دو گروه، توهم نوع بینایی بود، در مقایسه دو گروه، در گروه دیازپام-نرمال سالین توهم بیشترین (39 مورد) نسبت هر گروه فنتانیل-دیازپام (11 مورد) مشاهده گردید. در مقایسه دو گروه دارویی دیازپام-نرمال سالین و دیازپام-فنتانیل نتایج زیر بدست آمد، گروه دارویی دیازپام-فنتانیل سبب کاهش معنی داری ‏‎(p.v<0.0001)‎‏ در بروز توهم گردید. در مقایسه دو گروه تفاوت معنی داری از نظر جنس ‏‎(p.v=0.07)‎‏ و سن ‏‎(p.v=0.2)‎‏ مشاهده نشد. ولی در مقایسه زنان دو گروه تفاوت معنی داری ‏‎(p.v<0.0001)‎‏ از نظر بروز توهم مشاهده گردید، بدین ترتیب که زنان گروه دیازپام-فنتانیل 27 نفر (87.1 درصد) هوشیار بوده و توهمی را تجربه نکردند. در کل دیازپام-فنتانیل داروی خوبی جهت کاهش بروز توهم بخصوص در زنان میباشد.